Dag 3 Drijvende markt Damnoen Saduak- River Kwai
Blijf op de hoogte en volg Melanie
07 Augustus 2012 | Thailand, Damnoen Saduak
Dag 3 Drijvende markt Damnoen Saduak – River Kwai
Vanochtend ging de wekker al om 5.00 omdat we om 6.00 opgehaald zouden worden. Het plan is om naar de Floating market te gaan dit ligt ongeveer 100 km ten westen van Bangkok. We werden opgehaald met een auto en daarna moesten we overstappen in een busje waarmee we op weg gingen.
Het was ongeveer 1,5 uur rijden. Onderweg was er van alles te zien langs de weg. Maarten had nogal last van zijn buik dus hij heeft het grootste gedeelte geslapen.
Bij de drijvende markt aangekomen kregen van de gids wat uitleg over de historie en de planning van de ochtend. De kanalen , oftewel klongs, vormden tot na WOII het belangrijkste vervoersnetwerk van de stad. Tegenwoordig is het meer voor de toeristen. We zijn eerst met een bootje een rondvaart gaan doen. Op het eerste gezicht leek dit een goed idee, in een rustig bootje door de klongs varen en vanuit de boot naar allerlei kraampjes kijken. De bootjes werden voortgeroeid door oude dames. (opzich opmerkelijk dat alle mannen in gemotoriseerde longtailboten varen)
Het begon allemaal redelijk goed, totdat we ineens van plek moesten ruilen omdat de boot uit balans was, dit was natuurlijk niet makkelijk zonder houvast. Maar toch is het gelukt. Daarna voeren we de ‘hoofdstraat’ in. Stel je voor : een 7 meter breed kanaal waar ontelbare bootjes zich een weg door proberen te banen. Dit ging aardig tot er een of andere snelle jongen met zijn motorboot iedereen aan de kant voer. Geschreeuw alom, golven en schommelende boten en uitlaatgas overal. Kortom dit gedeelte van de trip was niet zo geschikt. Gelukkig kwamen al snel in wat rustiger vaarwater en konden we meer genieten. Ook voeren we langs allerlei huizen, zo grappig om te zien hoe deze mensen leven.
Na deze hectische boottocht zijn we op de kant nog even de markt op geweest. Hier heb ik een albino boa contrictor om mijn nek gehad. Dit was best spannend. Dat beest voelde aan als een bonk spieren en begon eng te kronkelen. Ook hebben we een schilderijtje gekocht voor in ons huis.
Na wat drinken gekocht te hebben gingen we met de hele groep in een motorboot (longtailboat). Deze boot voer langs de huizen van mensen en langs verschillende dorpjes, dit was leuk en ging ook een stuk beter dan die andere boot. Hierna zijn we bij de pier afgezet en zijn we overgestapt in (weer) een andere bus.
We gingen op weg naar de River Kwai. Ook deze rit was ongeveer 1,5 uur. Het eerste uur hebben we geslapen. Daarna even gelunched en toen verder gereden. We kwamen aan bij de brug over de River Kwai. Eerst kregen we wat uitleg over het oorlogsmuseum en de brug en daarna mochten we op eigen houtje erop uitgaan. De River Kwai ligt in de provincie Kanchanaburi. Oorspronkelijk bestond de brug uit een aantal halfronde bogen, maar de 4e, 5e en 6e boog zijn kapot gebombardeerd door de Engelsen. En zodoende zijn deze bogen nu vervangen door metalen driehoeken. (dit metaal komt uit Japan). Bij het spoorwegmuseum is ook een locomotief te zien die over de dead railway reed.
De brug is mooi om te zien en het uitzicht op de brug is ook erg gaaf. Na het bekijken van de brug zijn we terug gelopen richting de bus en onderweg kwamen we langs een soort kraampje. In dat kraampje zat een mevrouw die in de dierentuin werkt, zij had een babypuma bij zich en voor 100 Bath mocht je deze voeren en ermee op de foto. Het geld dat je betaald gaat naar spullen voor de dierentuin. De puma was heel schattig, hij gebruikte ook zijn achterpootjes om zijn flesje leeg te drinken. Natuurlijk zijn we beide met de puma op de foto gegaan.
Hierna gingen we eerst mensen afzetten bij de tiger temple en daar zijn we weer overgestapt op een andere bus. Deze bus ging naar de deadrailway, oftewel de Birma-spoorweg. Deze spoorweg loopt door de bergen langs de River Kwai. Oorspronkelijk was de spoorweg 415 km lang. Maar de britten hebben een gedeelte van de spoorbaan kapot gemaakt na de oorlog om te voorkomen dat Thailand een belangrijke positie in Azië kreeg. Nu is de spoorweg nog maar 150 km lang. De spoorweg dankt zijn naam aan alle krijgsgevangenen die zijn overleden tijdens het bouwen van deze rails. C.a. 16000 geallieerde en c.a. 100.000 Aziatische dwangarbeiders.
Ondanks de gruwelijke geschiedenis was de trip zeker de moeite waard. Het uitzicht is prachtig. En het is een leuke ervaring.
Hierna zijn we dan eindelijk naar onze accommodatie gegaan. Met een busje natuurlijk. We overnachten in drijvende huisjes. De kamer is erg basic, de wc staat niet vast, er is geen wc papier en de douche is koud. Maar de bedden zijn goed en we hebben airco (dat dan weer wel). Ook het eten was erg lekker. Onder het genot van vals zingende karaoke zangers (van cd) hebben nog gezellig een paar potjes Uno gespeeld.
Hierna zijn we naar bed gegaan want morgen wacht er weer een dag vol nieuwe indrukken.
Vanochtend ging de wekker al om 5.00 omdat we om 6.00 opgehaald zouden worden. Het plan is om naar de Floating market te gaan dit ligt ongeveer 100 km ten westen van Bangkok. We werden opgehaald met een auto en daarna moesten we overstappen in een busje waarmee we op weg gingen.
Het was ongeveer 1,5 uur rijden. Onderweg was er van alles te zien langs de weg. Maarten had nogal last van zijn buik dus hij heeft het grootste gedeelte geslapen.
Bij de drijvende markt aangekomen kregen van de gids wat uitleg over de historie en de planning van de ochtend. De kanalen , oftewel klongs, vormden tot na WOII het belangrijkste vervoersnetwerk van de stad. Tegenwoordig is het meer voor de toeristen. We zijn eerst met een bootje een rondvaart gaan doen. Op het eerste gezicht leek dit een goed idee, in een rustig bootje door de klongs varen en vanuit de boot naar allerlei kraampjes kijken. De bootjes werden voortgeroeid door oude dames. (opzich opmerkelijk dat alle mannen in gemotoriseerde longtailboten varen)
Het begon allemaal redelijk goed, totdat we ineens van plek moesten ruilen omdat de boot uit balans was, dit was natuurlijk niet makkelijk zonder houvast. Maar toch is het gelukt. Daarna voeren we de ‘hoofdstraat’ in. Stel je voor : een 7 meter breed kanaal waar ontelbare bootjes zich een weg door proberen te banen. Dit ging aardig tot er een of andere snelle jongen met zijn motorboot iedereen aan de kant voer. Geschreeuw alom, golven en schommelende boten en uitlaatgas overal. Kortom dit gedeelte van de trip was niet zo geschikt. Gelukkig kwamen al snel in wat rustiger vaarwater en konden we meer genieten. Ook voeren we langs allerlei huizen, zo grappig om te zien hoe deze mensen leven.
Na deze hectische boottocht zijn we op de kant nog even de markt op geweest. Hier heb ik een albino boa contrictor om mijn nek gehad. Dit was best spannend. Dat beest voelde aan als een bonk spieren en begon eng te kronkelen. Ook hebben we een schilderijtje gekocht voor in ons huis.
Na wat drinken gekocht te hebben gingen we met de hele groep in een motorboot (longtailboat). Deze boot voer langs de huizen van mensen en langs verschillende dorpjes, dit was leuk en ging ook een stuk beter dan die andere boot. Hierna zijn we bij de pier afgezet en zijn we overgestapt in (weer) een andere bus.
We gingen op weg naar de River Kwai. Ook deze rit was ongeveer 1,5 uur. Het eerste uur hebben we geslapen. Daarna even gelunched en toen verder gereden. We kwamen aan bij de brug over de River Kwai. Eerst kregen we wat uitleg over het oorlogsmuseum en de brug en daarna mochten we op eigen houtje erop uitgaan. De River Kwai ligt in de provincie Kanchanaburi. Oorspronkelijk bestond de brug uit een aantal halfronde bogen, maar de 4e, 5e en 6e boog zijn kapot gebombardeerd door de Engelsen. En zodoende zijn deze bogen nu vervangen door metalen driehoeken. (dit metaal komt uit Japan). Bij het spoorwegmuseum is ook een locomotief te zien die over de dead railway reed.
De brug is mooi om te zien en het uitzicht op de brug is ook erg gaaf. Na het bekijken van de brug zijn we terug gelopen richting de bus en onderweg kwamen we langs een soort kraampje. In dat kraampje zat een mevrouw die in de dierentuin werkt, zij had een babypuma bij zich en voor 100 Bath mocht je deze voeren en ermee op de foto. Het geld dat je betaald gaat naar spullen voor de dierentuin. De puma was heel schattig, hij gebruikte ook zijn achterpootjes om zijn flesje leeg te drinken. Natuurlijk zijn we beide met de puma op de foto gegaan.
Hierna gingen we eerst mensen afzetten bij de tiger temple en daar zijn we weer overgestapt op een andere bus. Deze bus ging naar de deadrailway, oftewel de Birma-spoorweg. Deze spoorweg loopt door de bergen langs de River Kwai. Oorspronkelijk was de spoorweg 415 km lang. Maar de britten hebben een gedeelte van de spoorbaan kapot gemaakt na de oorlog om te voorkomen dat Thailand een belangrijke positie in Azië kreeg. Nu is de spoorweg nog maar 150 km lang. De spoorweg dankt zijn naam aan alle krijgsgevangenen die zijn overleden tijdens het bouwen van deze rails. C.a. 16000 geallieerde en c.a. 100.000 Aziatische dwangarbeiders.
Ondanks de gruwelijke geschiedenis was de trip zeker de moeite waard. Het uitzicht is prachtig. En het is een leuke ervaring.
Hierna zijn we dan eindelijk naar onze accommodatie gegaan. Met een busje natuurlijk. We overnachten in drijvende huisjes. De kamer is erg basic, de wc staat niet vast, er is geen wc papier en de douche is koud. Maar de bedden zijn goed en we hebben airco (dat dan weer wel). Ook het eten was erg lekker. Onder het genot van vals zingende karaoke zangers (van cd) hebben nog gezellig een paar potjes Uno gespeeld.
Hierna zijn we naar bed gegaan want morgen wacht er weer een dag vol nieuwe indrukken.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
