Dag 13 Bangkok en nachttrein
Blijf op de hoogte en volg Melanie
18 Augustus 2012 | Thailand, Chiang Mai
Dag 13 Bangkok en de nachttreinen
Na onze jungle-flight zijn we terug gegaan naar het hotel en hebben we wat rondgehangen totdat het tijd was om richting station te gaan voor onze nachttrein. Met de taxi gingen we naar het station dat zo’n 15 min rijden van het hotel was.
Op het station aangekomen stond de trein al te wachten en dus konden we gelijk instappen en onze plaatsen zoeken. We zaten tegenover elkaar en sliepen dus boven en onder. Omdat het tweede klas was, hadden we geen eigen hut, maar er waren wel gordijntjes die zorgen dat je nog een beetje privacy had. Na wat gegeten te hebben en een paar potjes pesten hebben we onze bedden laten opmaken, want daarvoor was speciaal iemand aanwezig in de trein. Met onze oordoppen in hebben we beiden best lekker geslapen.
De volgende morgen werden we gewekt door de vrouw van de catering die langskwam om te vragen of iedereen ontbijt wilde. Aanvankelijk hadden we zoiets van, we eten wel in Bangkok, maar we besloten om toch maar iets te nemen en dat was maar goed ook. De trein zou namelijk om 8.30 aankomen, maar dit werd uiteindelijk iets van 11.30. Nadat we onze bagage in een locker hadden gedaan wilden we een dagje Bangkok in trekken. Het plan was om per boot richting het paleis te gaan, daarna naar de Wat Arum (temple of dawn), vervolgens naar Chinatown en van daaruit weer terug naar het station. Echter, ons plan liep iets anders.
Vanaf het station namen we een Tuktuk richting de pier. Daar aangekomen moesten we even wachten. Mel die zich niet zo lekker voelde moest naar de wc, maar die was daar niet. Dus toen ben ik opzoek gegaan naar een wc in de buurt en kwam op zo’n 200 meter van de pier bij een zeer luxe hotel waar alleen maar mensen in driedelig pak en hele nette jurken liepen. Ik voelde me er niet bepaald thuis, maar nood breekt wet en een brutaal mens heeft de halve wereld. Dus ik ging terug naar de pier om Mel te halen en toen zijn we samen in onze backpackers-outfit dat hotel binnen gelopen zonder blikken of blozen, op weg naar de wc. Aldus Mel was het een van de meest luxe wc’s waar ze ooit op was geweest. Toen we naar buiten liepen zagen we een bordje bij de ingang staan dat het verboden was om het hotel te betreden met korte mouwen, korte broek en backpack. Prachtig, want wij voldeden aan al die criteria en zijn toch binnengeweest.
Vervolgens zijn we met de boot naar het paleis gegaan. Dat is was echt prachtig gemaakt, maar we zijn niet binnen geweest omdat we geen zin hadden om 400 bath pp te betalen. Daarna wilde we terug naar de pier om de boot richting de Wat Arum te pakken. Onderweg begon het als een malle te stortregenen. Drijfnat bij de pier aangekomen besloten we om eerst maar even iets te drinken en te eten. Daarna zijn we met de boot richting Chinatown gegaan, want gezien de tijd die we hadden verloren door het noodweer, moesten we de Wat Arum laten schieten. Bij de pier van Chinatown hebben we een paar poncho’s gekocht want onze regenjassen zaten natuurlijk in de koffer op het station. Met de poncho’s aan zijn we door Chinatown gelopen, maar hier was niets meer te beleven. Door het noodweer had iedereen al z’n kraampje opgeruimd want de straten stonden blank van het water. Zodoende zijn we gelijk maar doorgelopen naar het station waar we eindelijk droge kleren konden aantrekken.
Na wat gegeten te hebben kwam onze trein aan en zijn we ingestapt. Dit keer zaten we helaas niet tegenover elkaar, maar aan weerszijden van het gangpad en dus sliepen we allebei boven. Omdat onze trein om 4.13 zou aankomen ging iedereen vrijwel direct slapen, en wij dus ook.
M&M
Na onze jungle-flight zijn we terug gegaan naar het hotel en hebben we wat rondgehangen totdat het tijd was om richting station te gaan voor onze nachttrein. Met de taxi gingen we naar het station dat zo’n 15 min rijden van het hotel was.
Op het station aangekomen stond de trein al te wachten en dus konden we gelijk instappen en onze plaatsen zoeken. We zaten tegenover elkaar en sliepen dus boven en onder. Omdat het tweede klas was, hadden we geen eigen hut, maar er waren wel gordijntjes die zorgen dat je nog een beetje privacy had. Na wat gegeten te hebben en een paar potjes pesten hebben we onze bedden laten opmaken, want daarvoor was speciaal iemand aanwezig in de trein. Met onze oordoppen in hebben we beiden best lekker geslapen.
De volgende morgen werden we gewekt door de vrouw van de catering die langskwam om te vragen of iedereen ontbijt wilde. Aanvankelijk hadden we zoiets van, we eten wel in Bangkok, maar we besloten om toch maar iets te nemen en dat was maar goed ook. De trein zou namelijk om 8.30 aankomen, maar dit werd uiteindelijk iets van 11.30. Nadat we onze bagage in een locker hadden gedaan wilden we een dagje Bangkok in trekken. Het plan was om per boot richting het paleis te gaan, daarna naar de Wat Arum (temple of dawn), vervolgens naar Chinatown en van daaruit weer terug naar het station. Echter, ons plan liep iets anders.
Vanaf het station namen we een Tuktuk richting de pier. Daar aangekomen moesten we even wachten. Mel die zich niet zo lekker voelde moest naar de wc, maar die was daar niet. Dus toen ben ik opzoek gegaan naar een wc in de buurt en kwam op zo’n 200 meter van de pier bij een zeer luxe hotel waar alleen maar mensen in driedelig pak en hele nette jurken liepen. Ik voelde me er niet bepaald thuis, maar nood breekt wet en een brutaal mens heeft de halve wereld. Dus ik ging terug naar de pier om Mel te halen en toen zijn we samen in onze backpackers-outfit dat hotel binnen gelopen zonder blikken of blozen, op weg naar de wc. Aldus Mel was het een van de meest luxe wc’s waar ze ooit op was geweest. Toen we naar buiten liepen zagen we een bordje bij de ingang staan dat het verboden was om het hotel te betreden met korte mouwen, korte broek en backpack. Prachtig, want wij voldeden aan al die criteria en zijn toch binnengeweest.
Vervolgens zijn we met de boot naar het paleis gegaan. Dat is was echt prachtig gemaakt, maar we zijn niet binnen geweest omdat we geen zin hadden om 400 bath pp te betalen. Daarna wilde we terug naar de pier om de boot richting de Wat Arum te pakken. Onderweg begon het als een malle te stortregenen. Drijfnat bij de pier aangekomen besloten we om eerst maar even iets te drinken en te eten. Daarna zijn we met de boot richting Chinatown gegaan, want gezien de tijd die we hadden verloren door het noodweer, moesten we de Wat Arum laten schieten. Bij de pier van Chinatown hebben we een paar poncho’s gekocht want onze regenjassen zaten natuurlijk in de koffer op het station. Met de poncho’s aan zijn we door Chinatown gelopen, maar hier was niets meer te beleven. Door het noodweer had iedereen al z’n kraampje opgeruimd want de straten stonden blank van het water. Zodoende zijn we gelijk maar doorgelopen naar het station waar we eindelijk droge kleren konden aantrekken.
Na wat gegeten te hebben kwam onze trein aan en zijn we ingestapt. Dit keer zaten we helaas niet tegenover elkaar, maar aan weerszijden van het gangpad en dus sliepen we allebei boven. Omdat onze trein om 4.13 zou aankomen ging iedereen vrijwel direct slapen, en wij dus ook.
M&M
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
