Camaguey naar Santiago de Cuba
Blijf op de hoogte en volg Melanie
12 Augustus 2013 | Cuba, Camagüey
Dag 13 Van Camaguey naar Santiago de Cuba
Vanmorgen zijn we vroeg opgestaan om als eerste bij het Telepunto te zijn. Dit is een soort KPN winkel van de overheid en is de enige plaats in Cuba waar je kan internetten. Internet thuis is verboden en ook mobiel internet is er niet. Enkel mensen die voor hun werk thuis internet nodig hebben kunnen een ontheffing krijgen, en hebben dan een limiet van 30uur per maand. Na ongeveer een half uur te moeten wachten op allerlei bureaucratisch geneuzel, paspoortcontrole etc konden we dan eindelijk plaatsnemen achter een computer. Het internet was zowaar nog verrassend snel. Hotmail en Facebook werkte gewoon en ook het laden van de verhaaltje vanaf de USB stick ging goed. Na het telepunto zijn we nog naar de bank geweest om weer even cash in te slaan. Als ze in Cuba een creditcard van Mastercard zien is 9 vd 10 keer het eerste wat ze zeggen dat er storing is. Zo ook bij de eerste bank. Gelukkig was het bij de 2e bank wel raak en kregen we de gewenste cash.
Nadat we terug naar de Casa waren gelopen hebben we onze spullen gepakt, afgerekend en afscheid genomen van opa en oma. Camaguey uit was een stuk makkelijker en al snel zaten we op de weg naar Las Tunas. Vandaag hadden we 325 km voor de boeg en dat zou dus wel een uur of 4-5 rijden worden. De wegen waren over het algemeen goed. Onderweg zijn we even gestopt voor een plaspauze en om onze kliekjes pizza van gisteren op te eten. Het landschap veranderde langzaam van de plantages en weides naar echte prairie. Ook werd het richting Santiago steeds glooiender. Het was wederom een prachtige rit met mooie uitzichten.
Onze eindbestemming is Playa Siboney, een klein kustplaatsje dat zo’n 12 km voorbij Santiago ligt. In Santiago waren een aantal wegversperringen ivm de carnaval en dus moesten we een aantal keer de weg vragen, maar al snel waren we in Siboney aangekomen. Daar aangekomen was het wel even schrikken. Het was werkelijk een grote vervallen bende. Veel huizen leken half ingestort of gesloopt. Nadat we onze casa hadden gevonden werden we vriendelijk onthaald door de familie Gonzales. We hebben een heel huis voor ons alleen aan de overkant van hun huis. Eten en zwemmen kunnen wij bij hun in de tuin. Tijdens de paspoortcontrole en het invullen van de papieren vertelde Pa Gonzales in half Engels half Spaans over de tragedie die hier vorig jaar op 24 november, notabene zijn verjaardag, had plaatsgevonden. De orkaan Sandy had op de Caribische zee enorme vloedgolven doen ontstaan die er voor gezorgd hadden dat half Siboney, maar ook andere naastgelegen dorpen aan de zuidkust flink verwoest waren. Ook het huis van de familie Gonzales was zwaar getroffen, maar inmiddels hadden zij de schade grotendeels hersteld. Als je de verhalen hoort en de ruines in het dorp ziet, moet het echt een hel zijn geweest die dag.
Nadat we gesetteld waren zijn we even lekker gaan zwemmen in het zwembad in de achtertuin. Daarna even douchen en toen was het tijd voor het diner. Dit was prima verzorgd en voor het eerst kregen we onze borden leeg. Meestal serveren die Cubanen zoveel eten dat je er met 4 hollanders van kan eten, maar bij Gonzales hadden ze gewoon “Hollandse” porties. Na het avondeten waren we het allebei wel zat en zijn we lekker vroeg naar bed gegaan. Morgen gaan we de omgeving en natuurlijk Santiago verkennen.
Vanmorgen zijn we vroeg opgestaan om als eerste bij het Telepunto te zijn. Dit is een soort KPN winkel van de overheid en is de enige plaats in Cuba waar je kan internetten. Internet thuis is verboden en ook mobiel internet is er niet. Enkel mensen die voor hun werk thuis internet nodig hebben kunnen een ontheffing krijgen, en hebben dan een limiet van 30uur per maand. Na ongeveer een half uur te moeten wachten op allerlei bureaucratisch geneuzel, paspoortcontrole etc konden we dan eindelijk plaatsnemen achter een computer. Het internet was zowaar nog verrassend snel. Hotmail en Facebook werkte gewoon en ook het laden van de verhaaltje vanaf de USB stick ging goed. Na het telepunto zijn we nog naar de bank geweest om weer even cash in te slaan. Als ze in Cuba een creditcard van Mastercard zien is 9 vd 10 keer het eerste wat ze zeggen dat er storing is. Zo ook bij de eerste bank. Gelukkig was het bij de 2e bank wel raak en kregen we de gewenste cash.
Nadat we terug naar de Casa waren gelopen hebben we onze spullen gepakt, afgerekend en afscheid genomen van opa en oma. Camaguey uit was een stuk makkelijker en al snel zaten we op de weg naar Las Tunas. Vandaag hadden we 325 km voor de boeg en dat zou dus wel een uur of 4-5 rijden worden. De wegen waren over het algemeen goed. Onderweg zijn we even gestopt voor een plaspauze en om onze kliekjes pizza van gisteren op te eten. Het landschap veranderde langzaam van de plantages en weides naar echte prairie. Ook werd het richting Santiago steeds glooiender. Het was wederom een prachtige rit met mooie uitzichten.
Onze eindbestemming is Playa Siboney, een klein kustplaatsje dat zo’n 12 km voorbij Santiago ligt. In Santiago waren een aantal wegversperringen ivm de carnaval en dus moesten we een aantal keer de weg vragen, maar al snel waren we in Siboney aangekomen. Daar aangekomen was het wel even schrikken. Het was werkelijk een grote vervallen bende. Veel huizen leken half ingestort of gesloopt. Nadat we onze casa hadden gevonden werden we vriendelijk onthaald door de familie Gonzales. We hebben een heel huis voor ons alleen aan de overkant van hun huis. Eten en zwemmen kunnen wij bij hun in de tuin. Tijdens de paspoortcontrole en het invullen van de papieren vertelde Pa Gonzales in half Engels half Spaans over de tragedie die hier vorig jaar op 24 november, notabene zijn verjaardag, had plaatsgevonden. De orkaan Sandy had op de Caribische zee enorme vloedgolven doen ontstaan die er voor gezorgd hadden dat half Siboney, maar ook andere naastgelegen dorpen aan de zuidkust flink verwoest waren. Ook het huis van de familie Gonzales was zwaar getroffen, maar inmiddels hadden zij de schade grotendeels hersteld. Als je de verhalen hoort en de ruines in het dorp ziet, moet het echt een hel zijn geweest die dag.
Nadat we gesetteld waren zijn we even lekker gaan zwemmen in het zwembad in de achtertuin. Daarna even douchen en toen was het tijd voor het diner. Dit was prima verzorgd en voor het eerst kregen we onze borden leeg. Meestal serveren die Cubanen zoveel eten dat je er met 4 hollanders van kan eten, maar bij Gonzales hadden ze gewoon “Hollandse” porties. Na het avondeten waren we het allebei wel zat en zijn we lekker vroeg naar bed gegaan. Morgen gaan we de omgeving en natuurlijk Santiago verkennen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
