Dag 12: Antiparos

Vanochtend hebben we eerst een beetje uitgeslapen. Daarna zijn we naar Tango Mar gegaan.
Maarten begon heel ijverig met het opblazen van mijn luchtbed maar dat bleek toch nog wel een hele klus, zeker met heet weer. Dus ben ik naar het winkeltje gegaan om te vragen of ze niet zo'n opblaasding hadden. Gelukkig was dit het geval en heb ik daar het luchtbed op laten pompen.

Daarna ben ik gaan dobberen op de zeer, terwijl Maarten het menselijk anker was. Het viel nog niet mee om op het bed te komen / te blijven liggen. Ik was natuurlijk ingesmeerd tegen de zon en daardoor gleed ik steeds van het bed af. Uiteindelijk is het goed gekomen gelukkig.
Na een tijdje ben ik weer op het strand gaan liggen lezen en is Maarten lekker gaan zwemmen.

In de middag zijn we eerst bij Joss een Pita Gyros gaan eten (was maar 2 euro! en super goede kwaliteit) en daarna zijn we richting anti-paros gegaan. Er waren een aantal touroperators die deze trip ook aanboden, dan ging je met de boot naar het eiland en bezocht je verschillende strandjes en kon je overal leuk zwemmen. Maar dan zag je verder niets van het eiland.
Wij zijn zelf met de quad op de veerboot gegaan, deze gaat om de 20 minuten en het duurt nog geen 10 minuten voordat je er bent. Echt super geregeld.

Ik wilde graag de grot bezoeken, voor de verandering stond deze wel goed aangegeven. Je moest hier entree betalen, dus wij waren wel benieuwd wat het ons zou brengen.
Het was echt heel gaaf. Je loopt eerst een soort dome in, van ong 8 meter en deze is 45 miljoen jaar oud! Daar is een stalagmiet dan ga je met een trap naar een oud hek, daar ga je doorheen en dan blijft het maar naar beneden gaan. Doordat de grot oranje-gelig verlicht was leek het echt alsof je de vlammenzee van de hel inliep ofzo. De trap heeft 411 treden (enkele reis) en daalt meer dan 100 meter. De grot heeft een oppervlakte van 5600 m2.

De grot ligt 177 meter boven zee niveau boven op Ai Yannis Hill. De bewoners van het eiland hebben altijd al geweten van het bestaan van de grot maar omdat zij geen goed materiaal hadden heeft het tot 1673 geduurd voordat er meer over bekend was. In 1673 is de fransoos Marquis de Nointel (ambassadeur van Constantinopel) met behulp van touwen de grot gaan verkennen. Dit heeft hij op kerstavond gedaan.
Hij was zo onder de indruk van het natuurschoon dat hij een stalagmiet die op een altaar leek heeft gebruikt om een gebedje te zeggen. Moet je voorstellen, dat je daar voor het eerst bent, onwijs mooie grot verlicht met kaarsjes en olielampjes. Dat zal wel heel bijzonder geweest zijn.

In 1840 was de eerste officiële bezoeker. In de grot is een inscriptie gevonden (in het Grieks) en volgens de legende refereert het naar de tegenhangers van Alexander de Grote, zij schijnen zich te hebben verscholen in de grot nadat zij ontdekt waren.

Het was heel erg mooi en bijzonder, het enige nadeel was dat we dus ook 411 treden omhoog moesten.

Nadat we waren bijgekomen van de steile klim hebben we nog wat over het eiland gereden en zijn we bij een stil haventje gestopt om even wat te snacken. We gingen proberen om stenen op het water te laten stuiteren en dat lukte aardig. Mijn stenen hadden een afwijking naar rechts en die van Maarten naar links, alleen lagen daar een aantal boten. 1 keer gooide hij heel hard en ineens stuiterde de vrij hard tegen het ruitje van de boot aan, gelukkig was er niemand en bleef het ruitje heel. Daarna zijn we maar gestopt. Terug naar de veerboot zijn we binnendoor gereden en dat was zeker de moeite waard. De natuur is hier erg mooi en er waren vrij veel landbouw voertuigen te zien, dat is dan weer leuk voor Maarten.

Toen we weer op Paros waren zijn we een restaurantje vlakbij ons appartement gegaan. Hier zat je met je tafeltje op het strand, op ong 1 meter van de zee. Hier hebben we onder het genot van een cocktail en lekker eten genoten van de zonsondergang.