Dag 18 Yosemity Valley en terug richting LA
Door: Melanie
Blijf op de hoogte en volg Melanie
04 Augustus 2016 | Verenigde Staten, Castaic
Dag 18 Yosemity Valley en terug richting LA
Vanmorgen ging om 06.00 de wekker en om 06.30 zaten we in de auto. Maarten had gisteravond al ontbijt gemaakt dus we konden in de auto eten. We konden bij de ingang gewoon doorrijden, maar we zagen dat er al een onwijze rij van mensen bij de camping in het park stond. Zij stonden / zaten/ lagen in de rij voor de balie (die nog onbemand was) te wachten in de hoop dat zij een plekje op de camping kunnen bemachtigen. Wij zijn rustig doorgereden en ik heb nog een slaapje gedaan. Bij de benzinepomp van Tamarack Flat waar we eerder ook waren zijn we even gestopt voor en bakkie en een korte pauze want we hadden inmiddels al 1,5 uur gereden. Na een kwartiertje reden we verder richting de vallei.
In de lonely planet stond dat je beter op tijd kon zijn in Yosemity Valley omdat het daar nogal druk kan worden en je niet in de file wil rijden. Gelukkig hebben ze daar heel slim iets op bedacht. In de vallei is een gratis shuttle bus die heel vaak rijdt en bij alle punten stopt. Wij hadden de kaart al bekeken en omdat het 1 richtingsverkeer is waren wij op de verste parkeerplaats gestopt zodat we bij het vertrekken zo kort mogelijk in de file zouden staan.
Je komt de vallei binnen gereden via een pas, de bergen zijn ontzettend hoog en het uitzicht geweldig want er zijn verschillende watervallen en op de bodem kronkelt een riviertje dat schittert in de zon. Terwijl wij steeds dichter bij de vallei kwamen en dus lager reden dachten wij dat het weer in de verte erg aan het betrekken was en de lucht vol was met grijze wolken. Toen wij beter keken zagen we dat de bergen zo hoog boven ons uit torende dat wij het helder blauw van de lucht niet meer konden zien. Het was een bijna verticale muur van grijze rotsen die zo'n 1100m hoog was. Eenmaal aangekomen bij de parkeerplaats hebben we alle spullen in de bearbox gedaan, eten en drinken voor onderweg in een tas, kaart mee en zijn we op pad gegaan. Het duurde niet lang voordat ik was afgeleidt want we kwamen langs stallen en ik wilde natuurlijk even kijken. Er stonden een aantal pony's maar voornamelijk muilpaarden. Ik vind deze echt zo leuk! Ik ben er een aantal gaan aaien en daarna zijn we doorgelopen. De wandeling liep door het bos aan de voet van de bergen. En we liepen het grootste gedeelte van de tijd in de schaduw, dat was erg fijn want het was al behoorlijk warm aan het worden. De meeste watervallen die op de kaart stonden waren droog, maar het is ook hartje zomer en is ze hebben last van een hittegolf dus ja....
We hebben wat verschillende vogels gezien en veel mooie bloemen. De wandeling ging ook langs een ander ' paardencomplex' . Daar stonden de paarden/muilpaarden in verschillende paddocks ruwvoer te eten, op 4 slimmerikken na. In een hoekje stond een grote sproeier en die 4 stonden allemaal op een strategische plek zodat ze lekker van het koele water konden genieten. Uiteindelijk kwamen we aan bij de Lower Yosemity Falls. Het was hier ineens ontzettend druk met toeristen die ondanks de waarschuwingsborden toch op de gladde rots gingen klimmen. De Yosemite fall is de bekende waterval in het gebied en deze kom je in vele boeken, reisgidsen en documentaires tegen. Met ruim 700 meter is deze waterval is de hoogste van USA, maar ook deze was een heel stuk kleiner dan zoals je 'm doorgaans op foto's ziet. Ondanks dat was het nog wel de moeite waard. Hierna zijn we de bus gaan opzoeken zodat we terug konden naar de auto.
We zijn met de auto nog naar de Bridal Veil waterval geweest, in het boekje stond deze beschreven als indrukwekkend met veel spray. Er was maar een hele kleine parkeerplaats en heel veel mensen die er wilde parkeren dus dat was niet zo relaxed. Uiteindelijk is het toch gelukt om te parkeren en hebben het we het korte stukje naar de waterval gelopen, ons een wegbanend door de vele mensen. De locatie was erg mooi, bijna een soort tropisch bos. Maar ook deze waterval voldeed niet aan de omschrijving, met een beetje fantasie kun je, je wel voorstellen hoe het er uit moet zien als er in het voorjaar veel smeltwater is en dat is wel cool.
We bedachten dat we eigenlijk ook nog wel naar Glacier Point konden gaan, het was immers nog vroeg in de middag. We namen de afslag en al snel stond er een ranger die het verkeer aan het leiden was, om de hoek stond nog een andere mevrouw die ons vertelde dat de parkeerplatsen vol waren en de wachttijd daarvoor 60 tot 90 minuten bedroeg, De andere optie was dat we de auto daar zouden parkeren en dat met een shuttle bus zouden gaan. Opzich een goede optie, alleen daar was de wachttijd ook al 30 minuten voor, En dan moest je dus nog ruim 30 min in de bus en weer terug... lang verhaal kort, dat hebben we niet gedaan. Onderweg naar de laatste stop buiten het park zagen we nog verschillende herten en chipmunks en net toen we er al bijna niet meer in geloofde zag ik een beer! Maarten was aan het rijden en het was nogal een steile berg dus hij kon niets zien, Direct om de bocht zijn we gestopt en op een holletje terug gegaan naar de plek waar ik de beer had zien lopen, maar hij was al weg. We hoorde hem wel lopen maar hij was buiten zicht. De berg was erg steil, dichtbegroeid en overal lagen rotsen en we konden echt niets zien, jammer genoeg.
Eenmaal buiten het park veranderde het landschap vrijwel direct in een vlakke dorre vlakte van grasland. We hadden even een flashback naar de route 66, de dorpjes waar we doorheen reden waren redelijk gaar en overal stonden oude auto's. maar ach dat heeft ook zo zijn charme's. Tussen de dorpjes in was veel grasland met hier en daar een ranch. Gezien de hittegolf en het droge grasland hadden veel boeren preventief de buitenste 10m van het land omgeploegd zodat als een onverlaat z'n peuk uit de auto zou gooien er misschien wel een bermbrand zou ontstaan, maar dit niet kon overslaan op de grote vlaktes grasland. Even later kwam we bij een grotere stad genaamd Fresno. We zagen in de verte witte rookwolken opstijgen aan de horizon... brand. Nadat een 20 minuten stapvoets hadden gereden kwamen we langs de brandhaard. Over een afstand van zo'n 300 meter stond de berg in brand en de brandweer had 2 van de 4 banen afgezet om het vuur goed te kunnen bestrijden. Net als in Sedona zie je dat die voor die mannen bijna een routine klus is en heel systematisch wordt de brand aangepakt en geblust.
Na Fresno reden we in zuidelijke richting de Fruit Valley in. Dit gebied staat bekend om de grote hoeveelheid plantages met citrusvruchten, diverse soorten bessen, bramen, frambozen en natuurlijk de druiven voor de californische wijnen. Het was een prachtig gezicht want zover als je kon kijken in het vlakke land zag je de plantages met in de verte nog de bergrug waarop de parken Yosemite, Seqoia, Redwoods en Mohave gelegen zijn. Langs de snelweg zagen we allerlei fabrieken en bedrijven die iets met de landbouw te maken hadden en ook veel trekkerdealers. Zo nu en dan kwamen we langs mega grote melkveebedrijven en een melkfabriek.
Omdat het al etenstijd was wilde we ergens gaan eten, maar langs de snelweg zit echt bijna nergens een fatsoenlijk restaurant en dus kwamen we uit bij de Burger King. Daar hebben we ook op internet gekeken voor een geschikte plaats om te overnachten. Vanaf morgen hadden we weer een huisje dus we moesten alleen vannacht ergens een plekje zien te vinden, ruim over de helft is dat gelukt. Na het eten moesten we nog 1,5 uur rijden tot het dorp Castiac. We zaten in een simpel truckers motel, genaamd de Roadside Inn ofzo. Het was niets bijzonders maar het was relatief goedkoop en een douche en een bed na 4 dagen kamperen is wel echt fijn!
Vanmorgen ging om 06.00 de wekker en om 06.30 zaten we in de auto. Maarten had gisteravond al ontbijt gemaakt dus we konden in de auto eten. We konden bij de ingang gewoon doorrijden, maar we zagen dat er al een onwijze rij van mensen bij de camping in het park stond. Zij stonden / zaten/ lagen in de rij voor de balie (die nog onbemand was) te wachten in de hoop dat zij een plekje op de camping kunnen bemachtigen. Wij zijn rustig doorgereden en ik heb nog een slaapje gedaan. Bij de benzinepomp van Tamarack Flat waar we eerder ook waren zijn we even gestopt voor en bakkie en een korte pauze want we hadden inmiddels al 1,5 uur gereden. Na een kwartiertje reden we verder richting de vallei.
In de lonely planet stond dat je beter op tijd kon zijn in Yosemity Valley omdat het daar nogal druk kan worden en je niet in de file wil rijden. Gelukkig hebben ze daar heel slim iets op bedacht. In de vallei is een gratis shuttle bus die heel vaak rijdt en bij alle punten stopt. Wij hadden de kaart al bekeken en omdat het 1 richtingsverkeer is waren wij op de verste parkeerplaats gestopt zodat we bij het vertrekken zo kort mogelijk in de file zouden staan.
Je komt de vallei binnen gereden via een pas, de bergen zijn ontzettend hoog en het uitzicht geweldig want er zijn verschillende watervallen en op de bodem kronkelt een riviertje dat schittert in de zon. Terwijl wij steeds dichter bij de vallei kwamen en dus lager reden dachten wij dat het weer in de verte erg aan het betrekken was en de lucht vol was met grijze wolken. Toen wij beter keken zagen we dat de bergen zo hoog boven ons uit torende dat wij het helder blauw van de lucht niet meer konden zien. Het was een bijna verticale muur van grijze rotsen die zo'n 1100m hoog was. Eenmaal aangekomen bij de parkeerplaats hebben we alle spullen in de bearbox gedaan, eten en drinken voor onderweg in een tas, kaart mee en zijn we op pad gegaan. Het duurde niet lang voordat ik was afgeleidt want we kwamen langs stallen en ik wilde natuurlijk even kijken. Er stonden een aantal pony's maar voornamelijk muilpaarden. Ik vind deze echt zo leuk! Ik ben er een aantal gaan aaien en daarna zijn we doorgelopen. De wandeling liep door het bos aan de voet van de bergen. En we liepen het grootste gedeelte van de tijd in de schaduw, dat was erg fijn want het was al behoorlijk warm aan het worden. De meeste watervallen die op de kaart stonden waren droog, maar het is ook hartje zomer en is ze hebben last van een hittegolf dus ja....
We hebben wat verschillende vogels gezien en veel mooie bloemen. De wandeling ging ook langs een ander ' paardencomplex' . Daar stonden de paarden/muilpaarden in verschillende paddocks ruwvoer te eten, op 4 slimmerikken na. In een hoekje stond een grote sproeier en die 4 stonden allemaal op een strategische plek zodat ze lekker van het koele water konden genieten. Uiteindelijk kwamen we aan bij de Lower Yosemity Falls. Het was hier ineens ontzettend druk met toeristen die ondanks de waarschuwingsborden toch op de gladde rots gingen klimmen. De Yosemite fall is de bekende waterval in het gebied en deze kom je in vele boeken, reisgidsen en documentaires tegen. Met ruim 700 meter is deze waterval is de hoogste van USA, maar ook deze was een heel stuk kleiner dan zoals je 'm doorgaans op foto's ziet. Ondanks dat was het nog wel de moeite waard. Hierna zijn we de bus gaan opzoeken zodat we terug konden naar de auto.
We zijn met de auto nog naar de Bridal Veil waterval geweest, in het boekje stond deze beschreven als indrukwekkend met veel spray. Er was maar een hele kleine parkeerplaats en heel veel mensen die er wilde parkeren dus dat was niet zo relaxed. Uiteindelijk is het toch gelukt om te parkeren en hebben het we het korte stukje naar de waterval gelopen, ons een wegbanend door de vele mensen. De locatie was erg mooi, bijna een soort tropisch bos. Maar ook deze waterval voldeed niet aan de omschrijving, met een beetje fantasie kun je, je wel voorstellen hoe het er uit moet zien als er in het voorjaar veel smeltwater is en dat is wel cool.
We bedachten dat we eigenlijk ook nog wel naar Glacier Point konden gaan, het was immers nog vroeg in de middag. We namen de afslag en al snel stond er een ranger die het verkeer aan het leiden was, om de hoek stond nog een andere mevrouw die ons vertelde dat de parkeerplatsen vol waren en de wachttijd daarvoor 60 tot 90 minuten bedroeg, De andere optie was dat we de auto daar zouden parkeren en dat met een shuttle bus zouden gaan. Opzich een goede optie, alleen daar was de wachttijd ook al 30 minuten voor, En dan moest je dus nog ruim 30 min in de bus en weer terug... lang verhaal kort, dat hebben we niet gedaan. Onderweg naar de laatste stop buiten het park zagen we nog verschillende herten en chipmunks en net toen we er al bijna niet meer in geloofde zag ik een beer! Maarten was aan het rijden en het was nogal een steile berg dus hij kon niets zien, Direct om de bocht zijn we gestopt en op een holletje terug gegaan naar de plek waar ik de beer had zien lopen, maar hij was al weg. We hoorde hem wel lopen maar hij was buiten zicht. De berg was erg steil, dichtbegroeid en overal lagen rotsen en we konden echt niets zien, jammer genoeg.
Eenmaal buiten het park veranderde het landschap vrijwel direct in een vlakke dorre vlakte van grasland. We hadden even een flashback naar de route 66, de dorpjes waar we doorheen reden waren redelijk gaar en overal stonden oude auto's. maar ach dat heeft ook zo zijn charme's. Tussen de dorpjes in was veel grasland met hier en daar een ranch. Gezien de hittegolf en het droge grasland hadden veel boeren preventief de buitenste 10m van het land omgeploegd zodat als een onverlaat z'n peuk uit de auto zou gooien er misschien wel een bermbrand zou ontstaan, maar dit niet kon overslaan op de grote vlaktes grasland. Even later kwam we bij een grotere stad genaamd Fresno. We zagen in de verte witte rookwolken opstijgen aan de horizon... brand. Nadat een 20 minuten stapvoets hadden gereden kwamen we langs de brandhaard. Over een afstand van zo'n 300 meter stond de berg in brand en de brandweer had 2 van de 4 banen afgezet om het vuur goed te kunnen bestrijden. Net als in Sedona zie je dat die voor die mannen bijna een routine klus is en heel systematisch wordt de brand aangepakt en geblust.
Na Fresno reden we in zuidelijke richting de Fruit Valley in. Dit gebied staat bekend om de grote hoeveelheid plantages met citrusvruchten, diverse soorten bessen, bramen, frambozen en natuurlijk de druiven voor de californische wijnen. Het was een prachtig gezicht want zover als je kon kijken in het vlakke land zag je de plantages met in de verte nog de bergrug waarop de parken Yosemite, Seqoia, Redwoods en Mohave gelegen zijn. Langs de snelweg zagen we allerlei fabrieken en bedrijven die iets met de landbouw te maken hadden en ook veel trekkerdealers. Zo nu en dan kwamen we langs mega grote melkveebedrijven en een melkfabriek.
Omdat het al etenstijd was wilde we ergens gaan eten, maar langs de snelweg zit echt bijna nergens een fatsoenlijk restaurant en dus kwamen we uit bij de Burger King. Daar hebben we ook op internet gekeken voor een geschikte plaats om te overnachten. Vanaf morgen hadden we weer een huisje dus we moesten alleen vannacht ergens een plekje zien te vinden, ruim over de helft is dat gelukt. Na het eten moesten we nog 1,5 uur rijden tot het dorp Castiac. We zaten in een simpel truckers motel, genaamd de Roadside Inn ofzo. Het was niets bijzonders maar het was relatief goedkoop en een douche en een bed na 4 dagen kamperen is wel echt fijn!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
