Omgeving Siboney en Zomercarnaval in Santiago
Blijf op de hoogte en volg Melanie
12 Augustus 2013 | Cuba, Santiago de Cuba
Dag 14 Santiago en omgeving
Vanmorgen hadden we iets uitgeslapen en zijn we pas om 10u gaan ontbijten. Het ontbijt in deze casa was matig, maar het vulde de maag. Na het ontbijt zijn we de kustweg vanuit Siboney richting het oosten gaan volgen, want langs deze weg waren allerlei bezienswaardigheden. Onze eerste stop was de Valle de la Prehistoria. In deze vallei was een soort educatief park aangelegd met zo’n 250 beelden van prehistorische wezens. De entree was maar 1 cuc p/p dus daar kan je nog eens een gokje voor wagen. In de vallei hebben we rond gewandeld en de beelden van dichtbij bekeken. De opzet was erg leuk, maar veel beelden hadden nodig onderhoud nodig. Ook was het jammer dat er geen bordjes met de namen van de dinosauriërs bij stonden, maar gelukkig wist Mel 9 vd 10 te benoemen. De temperatuur was erg heet en nauwelijks wind, dus na een klein uurtje hadden we het wel gezien en gingen we weer genieten van de airco in onze Geely.
De kustweg leidde ons langs diverse oorden en grote All-in resorts. Overal was de schade van Sandy nog duidelijk te zien. Veel ruines en soms helemaal weggeslagen huizen, maar ook bomen die helemaal ontworteld waren. Bij een van de resorts zagen we een paar leegstaande gebouwen dus dat was een mooie kans om te gaan Urbexen. Het gebouw waar we ingegaan zijn was waarschijnlijk een flat geweest. Veel bijzonders was er niet meer te zien en dus stonden we snel weer buiten. Even verderop kwamen langs Cumidad Artistica Verraco. Dit was een soort van parkje en er stonden allerlei beelden opgesteld en ook waren er beelden in de rotsen uitgehakt. Hier zijn we enkel stapvoets langs gereden en het leek ons het stoppen niet waard.
De volgende stop was bij Laguna Baconao. Dit is een groot meer vlak aan de kust en zodoende is het ook zout water. Aangekomen op de parkeerplaats werden we al snel aangesproken door een opdringerige gozer die ons van alles wilde aansmeren. Toen we zeiden dat we eerst wilden gaan lunchen in het restaurant, konden we natuurlijk ook in zijn bar terecht. Dit aanbod hebben we afslagen want los van het feit dat hij alles vissen, krab en garnalen had zag het er ook niet uit.
De lunch in het restaurant was prima en zoals bijna gewoon hadden we gezelschap van een kat en 2 honden. De dieren kregen de vieze stukjes van onze lamsbout en waren daar erg gelukkig mee. Na de lunch kwamen we weer op de parkeerplaats om naar de flamingo’s, de krokodillen en de andere dieren die ze daar hadden te gaan bekijken, maar als snel voegde die eikel zich weer bij ons. Een boottochtje op het meer hebben we afgeslagen, een wandeling van een uur door de natuur, op de foto met flamingo’s en nog meer. Niet dat ons dat niet leuk leek, maar die gozer gunden wij geen cuc. Uiteindelijk zijn we nog wel met de auto naar een uitzichtpunt gereden, maar dit viel ook tegen. In het meer zouden ook een aantal dolfijnen leven maar die hebben zich niet laten zien.
Mede door de hitte en door die eikel waren we er wel een beetje klaar mee en besloten we terug te gaan naar onze casa voor een siësta. Na een paar uurtjes lekker te hebben geslapen was het tijd om ons op te maken voor een bezoek aan Santiago downtown. We waren immers zo ver gereden om hier het zomercarnaval mee te kunnen maken. In Santiago is het echt een week lang groot feest en staat de hele stad op z’n kop.
De weg van Siboney naar Santiago was simpel, eigenlijk alleen maar rechtdoor. Onze gastheer had uitgelegd waar het carnaval was en waar we het beste konden parkeren. Bij Santiago aangekomen volgden we netjes de borden maar als snel stond en niets meer aangegeven en belandde we ergens downtown in een of andere pauper wijk. Nadat we echt wel 6 keer de weg naar Plaza del Marte hadden gevraagd en 6 keer een uitgebreide uitleg in het Spaans hadden gehad waren we er wel klaar mee en de hoop dat het ging lukken werd steeds minder. Toch kwamen we opeens weer op een grote weg uit en als snel waren we op Plaza Dolores, een plein vlakbij Plaza del Marte. Hier stonden gelukkig ook weer borden en 2 minuten later stonden we geparkeerd en wel op onze “eindbestemming” Plaza del Marte. Vanuit hier konden we de trommels en het feestgedruis van de carnaval al horen.
Ondertussen was het ook al 19u en dus gingen we eerst even een hapje eten in een restaurant aan het plein. De steak was lekker, maar erg zout en de prijs was hoog voor hetgeen we inmiddels gewend zijn van Cuba. Toen we klaar waren met eten was het ook al donker geworden. We volgende de meute en liepen op het geluid af. Aan het begin van Avenu de Garzon stonden allerlei groepen verkleedde mensen opgesteld en prachtig versierde wagens zoals wij dat van de corso kennen. De wagens waren stuk voor stuk mooi verlicht (met spaarlampen) en voorzien van aggregaat en een paar dikke speakers. Na we een rondje langs de wagens hadden gelopen liepen we verder de straat in. Het zag letterlijk en figuurlijk zwart van de mensen. Een vrouw vertelde ons dat de parade om 21u zou beginnen en dat wij aan het begin ervan stonden. Kort daarna begon het “officiële feestgedruis” en begon alles te lopen en te rijden. We kozen een mooi plekje aan het begin van de route en na enkele ogenblikken bleken wij achter een oude vrouw te staan aan wie we eerder die avond in een van de buitenwijken de weg hadden gevraagd… Hoe toevallig is dat in een stad waar zo’n 2 miljoen mensen wonen. Zowel wij als zij konden erom lachen maar de taalbarrière stond een conversatie in de weg.
Het carnaval was echt geweldig om mee te maken. Van jong tot oud, bijna iedereen had mooie kostuums aan en iedereen ging op zijn manier los. Op de ene wagen stonden allerlei jonge slanke dames te dansen en een wagen verder weer vrouwen van middelbare leeftijd met goed gevuld postuur. Tussen de vrouwen stond her en der ook nog een man en dansen konden ze stuk voor stuk als geen ander. Werkelijk alles bewoog! Tussen de wagens door liepen allerlei verkleedde groepen met trommels en dergelijke. Net als bij de meeste optochten in
Nederland stagneerde het na een tijdje en bleef alles voor langere tijd stilstaan en dat was voor ons een mooi moment om terug richting de Casa te gaan. De weg terug was eigenlijk een en al rechtdoor en dus waren we snel de stad uit. In de bergen was het wel weer oppassen geblazen, want in het donker kun je van alles tegenkomen. Preventief had Mel dus haar hoofd uit het raam om voetgangers, paarden en auto’s zonder licht te spotten. Gelukkig kwamen we heelhuids bij de casa aan en konden ons bed in duiken.
Vanmorgen hadden we iets uitgeslapen en zijn we pas om 10u gaan ontbijten. Het ontbijt in deze casa was matig, maar het vulde de maag. Na het ontbijt zijn we de kustweg vanuit Siboney richting het oosten gaan volgen, want langs deze weg waren allerlei bezienswaardigheden. Onze eerste stop was de Valle de la Prehistoria. In deze vallei was een soort educatief park aangelegd met zo’n 250 beelden van prehistorische wezens. De entree was maar 1 cuc p/p dus daar kan je nog eens een gokje voor wagen. In de vallei hebben we rond gewandeld en de beelden van dichtbij bekeken. De opzet was erg leuk, maar veel beelden hadden nodig onderhoud nodig. Ook was het jammer dat er geen bordjes met de namen van de dinosauriërs bij stonden, maar gelukkig wist Mel 9 vd 10 te benoemen. De temperatuur was erg heet en nauwelijks wind, dus na een klein uurtje hadden we het wel gezien en gingen we weer genieten van de airco in onze Geely.
De kustweg leidde ons langs diverse oorden en grote All-in resorts. Overal was de schade van Sandy nog duidelijk te zien. Veel ruines en soms helemaal weggeslagen huizen, maar ook bomen die helemaal ontworteld waren. Bij een van de resorts zagen we een paar leegstaande gebouwen dus dat was een mooie kans om te gaan Urbexen. Het gebouw waar we ingegaan zijn was waarschijnlijk een flat geweest. Veel bijzonders was er niet meer te zien en dus stonden we snel weer buiten. Even verderop kwamen langs Cumidad Artistica Verraco. Dit was een soort van parkje en er stonden allerlei beelden opgesteld en ook waren er beelden in de rotsen uitgehakt. Hier zijn we enkel stapvoets langs gereden en het leek ons het stoppen niet waard.
De volgende stop was bij Laguna Baconao. Dit is een groot meer vlak aan de kust en zodoende is het ook zout water. Aangekomen op de parkeerplaats werden we al snel aangesproken door een opdringerige gozer die ons van alles wilde aansmeren. Toen we zeiden dat we eerst wilden gaan lunchen in het restaurant, konden we natuurlijk ook in zijn bar terecht. Dit aanbod hebben we afslagen want los van het feit dat hij alles vissen, krab en garnalen had zag het er ook niet uit.
De lunch in het restaurant was prima en zoals bijna gewoon hadden we gezelschap van een kat en 2 honden. De dieren kregen de vieze stukjes van onze lamsbout en waren daar erg gelukkig mee. Na de lunch kwamen we weer op de parkeerplaats om naar de flamingo’s, de krokodillen en de andere dieren die ze daar hadden te gaan bekijken, maar als snel voegde die eikel zich weer bij ons. Een boottochtje op het meer hebben we afgeslagen, een wandeling van een uur door de natuur, op de foto met flamingo’s en nog meer. Niet dat ons dat niet leuk leek, maar die gozer gunden wij geen cuc. Uiteindelijk zijn we nog wel met de auto naar een uitzichtpunt gereden, maar dit viel ook tegen. In het meer zouden ook een aantal dolfijnen leven maar die hebben zich niet laten zien.
Mede door de hitte en door die eikel waren we er wel een beetje klaar mee en besloten we terug te gaan naar onze casa voor een siësta. Na een paar uurtjes lekker te hebben geslapen was het tijd om ons op te maken voor een bezoek aan Santiago downtown. We waren immers zo ver gereden om hier het zomercarnaval mee te kunnen maken. In Santiago is het echt een week lang groot feest en staat de hele stad op z’n kop.
De weg van Siboney naar Santiago was simpel, eigenlijk alleen maar rechtdoor. Onze gastheer had uitgelegd waar het carnaval was en waar we het beste konden parkeren. Bij Santiago aangekomen volgden we netjes de borden maar als snel stond en niets meer aangegeven en belandde we ergens downtown in een of andere pauper wijk. Nadat we echt wel 6 keer de weg naar Plaza del Marte hadden gevraagd en 6 keer een uitgebreide uitleg in het Spaans hadden gehad waren we er wel klaar mee en de hoop dat het ging lukken werd steeds minder. Toch kwamen we opeens weer op een grote weg uit en als snel waren we op Plaza Dolores, een plein vlakbij Plaza del Marte. Hier stonden gelukkig ook weer borden en 2 minuten later stonden we geparkeerd en wel op onze “eindbestemming” Plaza del Marte. Vanuit hier konden we de trommels en het feestgedruis van de carnaval al horen.
Ondertussen was het ook al 19u en dus gingen we eerst even een hapje eten in een restaurant aan het plein. De steak was lekker, maar erg zout en de prijs was hoog voor hetgeen we inmiddels gewend zijn van Cuba. Toen we klaar waren met eten was het ook al donker geworden. We volgende de meute en liepen op het geluid af. Aan het begin van Avenu de Garzon stonden allerlei groepen verkleedde mensen opgesteld en prachtig versierde wagens zoals wij dat van de corso kennen. De wagens waren stuk voor stuk mooi verlicht (met spaarlampen) en voorzien van aggregaat en een paar dikke speakers. Na we een rondje langs de wagens hadden gelopen liepen we verder de straat in. Het zag letterlijk en figuurlijk zwart van de mensen. Een vrouw vertelde ons dat de parade om 21u zou beginnen en dat wij aan het begin ervan stonden. Kort daarna begon het “officiële feestgedruis” en begon alles te lopen en te rijden. We kozen een mooi plekje aan het begin van de route en na enkele ogenblikken bleken wij achter een oude vrouw te staan aan wie we eerder die avond in een van de buitenwijken de weg hadden gevraagd… Hoe toevallig is dat in een stad waar zo’n 2 miljoen mensen wonen. Zowel wij als zij konden erom lachen maar de taalbarrière stond een conversatie in de weg.
Het carnaval was echt geweldig om mee te maken. Van jong tot oud, bijna iedereen had mooie kostuums aan en iedereen ging op zijn manier los. Op de ene wagen stonden allerlei jonge slanke dames te dansen en een wagen verder weer vrouwen van middelbare leeftijd met goed gevuld postuur. Tussen de vrouwen stond her en der ook nog een man en dansen konden ze stuk voor stuk als geen ander. Werkelijk alles bewoog! Tussen de wagens door liepen allerlei verkleedde groepen met trommels en dergelijke. Net als bij de meeste optochten in
Nederland stagneerde het na een tijdje en bleef alles voor langere tijd stilstaan en dat was voor ons een mooi moment om terug richting de Casa te gaan. De weg terug was eigenlijk een en al rechtdoor en dus waren we snel de stad uit. In de bergen was het wel weer oppassen geblazen, want in het donker kun je van alles tegenkomen. Preventief had Mel dus haar hoofd uit het raam om voetgangers, paarden en auto’s zonder licht te spotten. Gelukkig kwamen we heelhuids bij de casa aan en konden ons bed in duiken.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
