dag 5 Sedona actief, wilderness trail
Door: Maarten en Melanie
Blijf op de hoogte en volg Melanie
22 Juli 2016 | Verenigde Staten, Sedona
Dag 5 Sedona, actief Wilderness trail
Vanmorgen waren we weer redelijk op tijd wakker en heeft Mel nog een verhaaltje geschreven. Na het ontbijt de spullen gepakt om vandaag te gaan wandelen. In het dorp zijn we eerst even naar de VVV gegaan om te horen waar je goed kon wandelen. Een hele kleine dame (oma leeftijd), ruim een kop kleiner dan Mel heeft ons van alles uitgelegd en verteld wat een mooie wandeling was. Dit bleek bij West Fork te zijn en hiervoor moesten we een stukje terug over de 89A richting Flagstaff. Na een 20 minuten draaide we daar de parkeerplaats op en maakte we ons klaar voor de West Fork trail, een wandeling van 3,3 mijl enkele reis. Je kon alleen maar heen en terug dus het werd 6,6 mijl of minder indien we eerder zouden omdraaien. Het pad slingerde tussen de kliffs en langs de rivier. Het bord gaf aan dat je 13 keer de rivier moest oversteken en dan zou je op het eindpunt bij een soort bassin in de kliff uitkomen. We begonnen aan de wandeling en haalde in het begin de nodige mensen in. Het pad was opzich prima aangegeven en onderhouden, maar sommige stukken waren we wat uitdagender en moest je tussen de rotsen door je eigen weg wat vinden. Iedere keer die rivier oversteken was leuk want elke oversteek was anders. Soms lag er een boomstam over de rivier, soms lagen er stenen. Als snel waren we de tel kwijt maar op Mel dr GPS horloge konden goed zien hoe ver we waren en hoe hard het ging. Gedurende de wandeling zagen we echt hele mooie uitzichten, bospartijen, omgewaaide bomen, rotsen, de rivier, het was allemaal erg fotogeniek. Het kon heel goed zijn dat de persoon die realtree camouflage heeft bedacht (hetgeen op mijn quad zit) hier z'n inspiratie heeft opgedaan.
Na een 1.45 uur kwamen we op het eindpunt aan. Hier hebben we even gezeten en wat gegeten en gedronken. In een soort canyon narrow, dus een soort tunnel (zonder dak) waar bij slecht weer het water doorheen suist. Het basin stelde niets voor door de lage waterstand. Daarna zijn we aan de weg terug begonnen. Bij een van de oversteken gleed Mel uit en had een natte kont. Gelukkig was haar camera droog gebleven. Nadat we steeds dichterbij het eindpunt kwamen begon het harder en harder te onweren en de lucht was behoorlijk zwart aan een kant van de kliff. De Monsoon kom hier iedere middag zo rond 14.00 / 15.00 aan en gooit dan zeer lokaal een flinke bak water naar beneden gepaard met hevig onweer. Dit duurt een tot twee uur en daarnaa klaart het helemaal op. We haalde gelukkig de auto zonder nat te worden maar waren ondertussen behoorlijk gaar. Het was behoorlijk warm geworden en door al dat dalen en klimmen kreeg je flink last van de benen en voeten.
Nadat we ingepakt waren reden we terug richting Sedona en zijn we onderweg stopt voor een ijsje. Toen we op het terras zaten kwam er brandweer voorbij. Toen we later Sedona inreden om nogmaals bij het VVV te stoppen zagen we waarom. Er was een flinke bosbrand bovenop een van de toppen, waarschijnlijk veroorzaakt door bliksem. Een grote rookwolk trok Sedona in en vulde de vallei met rook. Na het VVV en het postkantoor zijn we naar huis gereden. Ondertussen moest ik voor het eerst in dagen naar de grote WC en dat kon de pot niet waarderen met verstopping tot gevolg. Na wat geklooi werd het niet beter en toen heb ik uiteindelijk de tuinslang uit de tuingehaald want de eigenaresse was niet thuis en de slang kon mooi om de bocht de pot in zo had ik vrijsnel de verstopping opgeheven. Een dubbele opluchting zeg maar.
Omdat we morgen vertrekken naar onze volgende bestemming hebben we alvast het een en ander opgeruimd en ingepakt. Hierna zijn we weer richting het centrum gegaan om na een paar dagen zelf koken weer eens uit eten te gaan. In een prima restaurantje hebben we beide een flinke burger gegeten en Mel had uiteraard nog een toetje genomen, een gigantische bak met ijs. In USA hoef je je nooit zorgen te maken of de porties wel groot genoeg zijn haha. Na het eten terug naar huis, verhaaltjes schrijven en op tijd naar bed. Morgen staat ons weer een gave dag te wachten, want we gaan een rondvlucht maken met een helicopter door de vallei.
De komende 5 dagen gaan we kamperen en weten we niet of er internet is.
Vanmorgen waren we weer redelijk op tijd wakker en heeft Mel nog een verhaaltje geschreven. Na het ontbijt de spullen gepakt om vandaag te gaan wandelen. In het dorp zijn we eerst even naar de VVV gegaan om te horen waar je goed kon wandelen. Een hele kleine dame (oma leeftijd), ruim een kop kleiner dan Mel heeft ons van alles uitgelegd en verteld wat een mooie wandeling was. Dit bleek bij West Fork te zijn en hiervoor moesten we een stukje terug over de 89A richting Flagstaff. Na een 20 minuten draaide we daar de parkeerplaats op en maakte we ons klaar voor de West Fork trail, een wandeling van 3,3 mijl enkele reis. Je kon alleen maar heen en terug dus het werd 6,6 mijl of minder indien we eerder zouden omdraaien. Het pad slingerde tussen de kliffs en langs de rivier. Het bord gaf aan dat je 13 keer de rivier moest oversteken en dan zou je op het eindpunt bij een soort bassin in de kliff uitkomen. We begonnen aan de wandeling en haalde in het begin de nodige mensen in. Het pad was opzich prima aangegeven en onderhouden, maar sommige stukken waren we wat uitdagender en moest je tussen de rotsen door je eigen weg wat vinden. Iedere keer die rivier oversteken was leuk want elke oversteek was anders. Soms lag er een boomstam over de rivier, soms lagen er stenen. Als snel waren we de tel kwijt maar op Mel dr GPS horloge konden goed zien hoe ver we waren en hoe hard het ging. Gedurende de wandeling zagen we echt hele mooie uitzichten, bospartijen, omgewaaide bomen, rotsen, de rivier, het was allemaal erg fotogeniek. Het kon heel goed zijn dat de persoon die realtree camouflage heeft bedacht (hetgeen op mijn quad zit) hier z'n inspiratie heeft opgedaan.
Na een 1.45 uur kwamen we op het eindpunt aan. Hier hebben we even gezeten en wat gegeten en gedronken. In een soort canyon narrow, dus een soort tunnel (zonder dak) waar bij slecht weer het water doorheen suist. Het basin stelde niets voor door de lage waterstand. Daarna zijn we aan de weg terug begonnen. Bij een van de oversteken gleed Mel uit en had een natte kont. Gelukkig was haar camera droog gebleven. Nadat we steeds dichterbij het eindpunt kwamen begon het harder en harder te onweren en de lucht was behoorlijk zwart aan een kant van de kliff. De Monsoon kom hier iedere middag zo rond 14.00 / 15.00 aan en gooit dan zeer lokaal een flinke bak water naar beneden gepaard met hevig onweer. Dit duurt een tot twee uur en daarnaa klaart het helemaal op. We haalde gelukkig de auto zonder nat te worden maar waren ondertussen behoorlijk gaar. Het was behoorlijk warm geworden en door al dat dalen en klimmen kreeg je flink last van de benen en voeten.
Nadat we ingepakt waren reden we terug richting Sedona en zijn we onderweg stopt voor een ijsje. Toen we op het terras zaten kwam er brandweer voorbij. Toen we later Sedona inreden om nogmaals bij het VVV te stoppen zagen we waarom. Er was een flinke bosbrand bovenop een van de toppen, waarschijnlijk veroorzaakt door bliksem. Een grote rookwolk trok Sedona in en vulde de vallei met rook. Na het VVV en het postkantoor zijn we naar huis gereden. Ondertussen moest ik voor het eerst in dagen naar de grote WC en dat kon de pot niet waarderen met verstopping tot gevolg. Na wat geklooi werd het niet beter en toen heb ik uiteindelijk de tuinslang uit de tuingehaald want de eigenaresse was niet thuis en de slang kon mooi om de bocht de pot in zo had ik vrijsnel de verstopping opgeheven. Een dubbele opluchting zeg maar.
Omdat we morgen vertrekken naar onze volgende bestemming hebben we alvast het een en ander opgeruimd en ingepakt. Hierna zijn we weer richting het centrum gegaan om na een paar dagen zelf koken weer eens uit eten te gaan. In een prima restaurantje hebben we beide een flinke burger gegeten en Mel had uiteraard nog een toetje genomen, een gigantische bak met ijs. In USA hoef je je nooit zorgen te maken of de porties wel groot genoeg zijn haha. Na het eten terug naar huis, verhaaltjes schrijven en op tijd naar bed. Morgen staat ons weer een gave dag te wachten, want we gaan een rondvlucht maken met een helicopter door de vallei.
De komende 5 dagen gaan we kamperen en weten we niet of er internet is.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
