dag 2 Zuidelijke helft van Santorini
Door: Melanie
Blijf op de hoogte en volg Melanie
09 Juli 2015 | Griekenland, Santorini
Vandaag hadden gepland om op een beetje een schappelijk tijd uit bed te gaan zodat we een hele dag hadden om het eiland te ontdekken.
Dat is dus niet gelukt, we hebben beide de wekker niet gehoord en uiteindelijk werd ik wakker van Maarten die de vaat aan het doen was om 11.00 dussss....
Na een snel ontbijtje hebben onze spullen gepakt en zijn we op de quad gesprongen om het zuidelijke deel van Santorini eens te gaan bekijken.
Eerst moesten we ons een weg banen door het centrum van Fira, om de ansichtkaarten op de post te doen. En toen konden we dan echt wat gaan doen.
De wegen zijn hier vrij goed en op veel plekken is het eenrichtingsverkeer omdat het of heel bochtig of heel steil is, of beide. Dat is opzich prettig. We kronkelde door kleine dorpjes en druivengaarden en zagen het enige schattige kerkje na het andere. Ook de uitzichten over de Caldera (krater) waren erg mooi. We zijn een paar keer gestopt om foto's te maken of om gewoon van het uitzicht te genieten.
De eerste stop was Akrotiti Prehistorical site. Dit is een museum waar je opgravingen van een dorp kunt bekijken. Het dorp is van de oorspronkelijke bewoners van het eiland de Minoans. In 1613 voor Chr. was er een grote uitbarsting die het hele dorp onder de as heeft gelegd (net als in Pompeï). Waardoor het dorp zo goed als intact is gebleven. In 1967 is dit ontdekt en zijn ze begonnen het uit te graven en restaureren. Het gekke is dat er helemaal geen menselijke resten bij deze of andere opgravingen zijn gevonden en dus gaan wetenschappers ervanuit dat het volk is gevlucht voordat de vulkaan uitbarstte.
Hierna zijn we doorgereden naar Red Beach. Dit strand heet niet natuurlijk niet zomaar zo. De kliffen en het strand is van rood vulkanisch gesteente (zoals in sommige aquaria) en dat is best bijzonder. We hebben eerst de quad geparkeerd en zijn wat gaan eten bij een strandtentje, een lekkere pita gyros. Die waren echt super lekker. Daarna zijn we naar het strand gelopen, je moet dan over rotsen klimmen en over een klein paadje langs de kliffen om er te komen, en dat op je slippers. We hadden mazzel want er waren nog 2 strandstoelen onder een parasol vrij en dus zijn we daar gaan liggen. Maarten heeft lekker gezwommen en ik heb fijn een boekje gelezen,
Aan het eind van de middag zijn we verder gegaan naar de vuurtoren, deze staat op het uiterste puntje van het eiland en geeft een mooi uitzicht op de zee en de krater. Voordat we weer verder gingen hebben we eerst een zak kersen gekocht, deze hebben we al rijdende weg opgegeten.
De volgende halte had de oude stad Thera moeten zijn, maar ach de kaart was onduidelijk en er stonden weinig bordjes dus kwamen we na een hele enge, smalle weg langs mega-steile afgronden zonder vangrails, aan bij klooster van Profitis Elias. Daar echt naast lagen 2 aparte gebouwen. Voor 1 stond een groot hek en een bord dat het verboden toegang was, het gebouw was in camouflage kleuren geverfd dus het zal wel leger zijn ofzo. En pal naast dat klooster was een verlaten gebouwencomplex wat echt een ontzettende Pripyat vibe had. Er hing ook een groot bord met een waarschuwing voor radioactieve straling dus dat droeg wel bij aan de spanning. Opzich konden we wel door de open deur klimmen, maar omdat het een oud leger gebouw was (vlakbij een leger gebouw wat wel in gebruik is) durfde we het niet aan en zijn we maar weer die enge weg naar beneden gevolgd.
Hierna hebben we onze poging vervolgd om alsnog de oude stad te vinden, we hebben verschillende kleine weggetjes gereden en zijn langs mooie punten en door gezellige dorpjes gekomen maar toen we er dachten te zijn moesten we nog bijna een uur lopen (de berg op) en dat hebben we dus niet gedaan.
In plaats daarvan zijn we doorgereden naar Kamari doorgereden, hier zijn de stranden van zwart zand. We hebben lekker gegeten bij Meli & Thymari een typisch Grieks restaurant. Terwijl wij rustig de kaart wilde bekijken waren we al half het restaurant in geloodst. We hadden de mixed grill voor 2 pers besteld en kregen brood met smeerseltjes en een shotje ouzo als voorafje, we hadden baklava als toetje en voordat we de rekening mochten, kregen we ook nog een glas mistery wijn. Erg lekker.
We zouden naar huis gaan, maar onderweg was de zon al aan het ondergaan en zijn we nog even gauw naar de andere kant van het eiland gereden om de zonsondergang te bekijken, deze was erg mooi. Omdat wij op de zuidpunt zaten zagen we het hele eiland in een roze/ gele gloed. Dat weerkaatste mooi op alle witte huisjes.
Hierna zijn we echt naar huis gegaan om bij een bakkie thee te kunnen genieten van onze baklava. Onderweg (net na de stad) reed een boer met zijn kudde muilezels op weg naar de weide. Moet je je voorstellen dat ze dus in een soort karavaan lopen, met een bel op en allerlei bonte kleuren en bont tuig en dat dwars door het verkeer. Echt superleuk om te zien.
Bij thuiskomst zat onze huiskat al te wachten en deze had ook weinig aanmoediging nodig om op schoot te komen zitten.
Dat is dus niet gelukt, we hebben beide de wekker niet gehoord en uiteindelijk werd ik wakker van Maarten die de vaat aan het doen was om 11.00 dussss....
Na een snel ontbijtje hebben onze spullen gepakt en zijn we op de quad gesprongen om het zuidelijke deel van Santorini eens te gaan bekijken.
Eerst moesten we ons een weg banen door het centrum van Fira, om de ansichtkaarten op de post te doen. En toen konden we dan echt wat gaan doen.
De wegen zijn hier vrij goed en op veel plekken is het eenrichtingsverkeer omdat het of heel bochtig of heel steil is, of beide. Dat is opzich prettig. We kronkelde door kleine dorpjes en druivengaarden en zagen het enige schattige kerkje na het andere. Ook de uitzichten over de Caldera (krater) waren erg mooi. We zijn een paar keer gestopt om foto's te maken of om gewoon van het uitzicht te genieten.
De eerste stop was Akrotiti Prehistorical site. Dit is een museum waar je opgravingen van een dorp kunt bekijken. Het dorp is van de oorspronkelijke bewoners van het eiland de Minoans. In 1613 voor Chr. was er een grote uitbarsting die het hele dorp onder de as heeft gelegd (net als in Pompeï). Waardoor het dorp zo goed als intact is gebleven. In 1967 is dit ontdekt en zijn ze begonnen het uit te graven en restaureren. Het gekke is dat er helemaal geen menselijke resten bij deze of andere opgravingen zijn gevonden en dus gaan wetenschappers ervanuit dat het volk is gevlucht voordat de vulkaan uitbarstte.
Hierna zijn we doorgereden naar Red Beach. Dit strand heet niet natuurlijk niet zomaar zo. De kliffen en het strand is van rood vulkanisch gesteente (zoals in sommige aquaria) en dat is best bijzonder. We hebben eerst de quad geparkeerd en zijn wat gaan eten bij een strandtentje, een lekkere pita gyros. Die waren echt super lekker. Daarna zijn we naar het strand gelopen, je moet dan over rotsen klimmen en over een klein paadje langs de kliffen om er te komen, en dat op je slippers. We hadden mazzel want er waren nog 2 strandstoelen onder een parasol vrij en dus zijn we daar gaan liggen. Maarten heeft lekker gezwommen en ik heb fijn een boekje gelezen,
Aan het eind van de middag zijn we verder gegaan naar de vuurtoren, deze staat op het uiterste puntje van het eiland en geeft een mooi uitzicht op de zee en de krater. Voordat we weer verder gingen hebben we eerst een zak kersen gekocht, deze hebben we al rijdende weg opgegeten.
De volgende halte had de oude stad Thera moeten zijn, maar ach de kaart was onduidelijk en er stonden weinig bordjes dus kwamen we na een hele enge, smalle weg langs mega-steile afgronden zonder vangrails, aan bij klooster van Profitis Elias. Daar echt naast lagen 2 aparte gebouwen. Voor 1 stond een groot hek en een bord dat het verboden toegang was, het gebouw was in camouflage kleuren geverfd dus het zal wel leger zijn ofzo. En pal naast dat klooster was een verlaten gebouwencomplex wat echt een ontzettende Pripyat vibe had. Er hing ook een groot bord met een waarschuwing voor radioactieve straling dus dat droeg wel bij aan de spanning. Opzich konden we wel door de open deur klimmen, maar omdat het een oud leger gebouw was (vlakbij een leger gebouw wat wel in gebruik is) durfde we het niet aan en zijn we maar weer die enge weg naar beneden gevolgd.
Hierna hebben we onze poging vervolgd om alsnog de oude stad te vinden, we hebben verschillende kleine weggetjes gereden en zijn langs mooie punten en door gezellige dorpjes gekomen maar toen we er dachten te zijn moesten we nog bijna een uur lopen (de berg op) en dat hebben we dus niet gedaan.
In plaats daarvan zijn we doorgereden naar Kamari doorgereden, hier zijn de stranden van zwart zand. We hebben lekker gegeten bij Meli & Thymari een typisch Grieks restaurant. Terwijl wij rustig de kaart wilde bekijken waren we al half het restaurant in geloodst. We hadden de mixed grill voor 2 pers besteld en kregen brood met smeerseltjes en een shotje ouzo als voorafje, we hadden baklava als toetje en voordat we de rekening mochten, kregen we ook nog een glas mistery wijn. Erg lekker.
We zouden naar huis gaan, maar onderweg was de zon al aan het ondergaan en zijn we nog even gauw naar de andere kant van het eiland gereden om de zonsondergang te bekijken, deze was erg mooi. Omdat wij op de zuidpunt zaten zagen we het hele eiland in een roze/ gele gloed. Dat weerkaatste mooi op alle witte huisjes.
Hierna zijn we echt naar huis gegaan om bij een bakkie thee te kunnen genieten van onze baklava. Onderweg (net na de stad) reed een boer met zijn kudde muilezels op weg naar de weide. Moet je je voorstellen dat ze dus in een soort karavaan lopen, met een bel op en allerlei bonte kleuren en bont tuig en dat dwars door het verkeer. Echt superleuk om te zien.
Bij thuiskomst zat onze huiskat al te wachten en deze had ook weinig aanmoediging nodig om op schoot te komen zitten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
