dag 3 oia

rond 5.30 klonk er een luide kreet door het rustige Fira. Ik (Melanie) werd bruut uit mij slaap gerukt door een grote kakkerlak die over mijn gezicht liep. In één sprong stond ik aan de andere kant van de kamer en drukte het lichtknopje aan. Maarten werd hiervan wakker en vroeg wat er aan de hand was (nog half slapend). Ik wees naar mijn kussen, waar de grote kakkerlak nog steeds zat en ook Maarten was ineens wakker. Hij heeft het beest doodgeslagen en door de wc gespoeld. Om vervolgens rustig in bed te gaan liggen met de vraag "Ga je ook nog slapen?"........ Uhm, wat denk je zelf? Niet alleen zat er net een monster op mijn gezicht, je hebt 'm ook nog eens op het kussen en in mijn bed doodgeslagen, Natuurlijk ga ik daar niet in liggen. Na een soort paniek aanval en een kopje thee verder ben ik buiten op een strandstoel gaan slapen en Maarten is verder gaan slapen in bed.

Na het ontbijt zijn we richting de Noordelijke punt van het eiland gereden, onderweg kwamen we nog een donkeystation tegen. De muilezels die daar stonden waren echt dik, dus dat was leuk om te zien. De ezels liepen vanaf het station naar een klein kerkje halverwege de klif en dan weer terug. Dat leek ons leuk om te doen. Het was echt een kwestie van opstappen en meerijden want de ezels zaten met touwen aan elkaar vast en alleen de voorste, waar de gids op zat, die moest 'bestuurd' worden. Het was een leuk ritje, op het randje van de steile kliffen en die van Maarten die ging steeds eten pakken waardoor hij echt bijna over de rand ging! Onderweg naar het kerkje kwamen we allerlei verhitte wandelaars tegen. Je kunt namelijk overal op het eiland wandelen en de grote dorpen zijn aan elkaar verbonden met wandelroutes. Opzich hartstikke leuk om te doen, als het geen 30 graden is. Bij terugkomst kregen we nog 2 Santorini komkommers als cadeau mee. Die waren wel lekker, alleen op het schilletje zaten piepkleine haartjes waardoor het vreemd voelde in je mond. Maar gelukkig maakt dat Maarten niets uit hahaha.

Na het ezel avontuur zijn we doorgereden naar Oia.

We wilde eerst naar de oude haven Ammoudi. Dit ligt onderaan het dorp. Om daar te komen moet je een steile trap van 300 treden naar beneden (en dus ook weer naar boven) lopen. OF je kunt de borden volgen en er met de quad heen rijden :D.
Het is een schattig klein haventje met heel veel restaurantjes die natuurlijk allemaal vers gevangen sea food verkopen. Wij zijn langs de restaurantjes gelopen om het pad dat langs de klif loopt te volgen. Dit kwam uit op een heel klein mini strandje. Het uitzicht was erg mooi.
Je moet je voorstellen dat om bij die haven te komen je de hele berg af moet rijden en dan daar onderaan ergens parkeren, dit is allemaal erg steil en je moet dan ook goed nadenken hoe je, je auto of quad parkeert. Toen wij bij de parkeerplaats aankwamen stond er een stel te klooien met een smart. Waarschijnlijk had deze niet goed op de handrem gestaan en nu stond hij klem op een verhoogde stoeprand. Doordat er veel kleine steentjes enz liggen kreeg hij ook geen grip om achteruit te rijden. Wij boden aan om te helpen maar aldus die jongen was het niet nodig, gelukkig sprak zijn vriendin wel engels en bleek het toch wel handig te zijn. We hebben van alles geprobeerd; in zijn achteruit en dan gas geven terwijl er aan de voorkant werd geduwd, de auto optillen, duwen terwijl op de achterklep stonden om de grip te vergroten en het hielp niets. Uiteindelijk hebben de jongens de auto opzij getild zodat hij met 2 banden op de rand stond. Daarna ging 1 iemand in de auto om 'm achteruit te rijden, ik stond op de achterklep om de grip te vergroten en Maarten en die jongen duwden aan de voorkant en toen is het uiteindelijk gelukt!

Op weg terug naar het dorp hebben we lekker een pizza gegeten en daarna zijn we even door Oia gaan lopen. Dit is op Fira na het bekendste dorp van het eiland. Na een aardbeving in 1956 hebben ze het dorp gerenoveerd en het ziet er schitterend uit. Het dorp is op het bovenste noordelijke puntje van het eiland waardoor je een prachtig uitzicht hebt en er dagelijks veel tours komen om daar de zonsondergang te bekijken. Het dorp is geheel in oude stijl, wit met blauwe huisjes, kleine krioelende straatjes, schattige winkeltjes en restaurantjes. (van de prijzen overal moet je bijna huilen, maar goed).

We hebben de toeristische weg terug genomen, dat wil zeggen niet over de hoofdweg maar via allerlei boerenweggetjes, terug naar ons appartement. Dat was erg leuk.

Eind van de middag hebben we lekker in / bij het zwembad gelegen en daarna hebben we thuis gegeten. Na het eten hebben we de quad nog even gepakt omdat we de benzine moesten op rijden en zijn we nog een beetje door het agrarische deel van het eiland gereden. Hier hebben we ook nog een hoop mooie dingen gezien en veel ezels, wat paarden en landerijen met tomaten planten en druivenstruiken voor de bekende griekse wijn. Daarna zijn we nog even door Fira gaan wandelen om de sfeer van het avondleven te proeven.