dag 9 Full day trail ride in Red Canyon

dag 9 Ful day Trail ride in Red Canyon

Vanmorgen ging de wekker al om 07.00 omdat we vandaag een dagtocht te paard zouden gaan maken.
We moesten om eigenlijk al 08.00 bij Ruby's inn melden, maar omdat wij daar gisteren al even waren informeren hadden we al die formulieren getekend enz dus mocht het een kwartiertje later. Toen we daar aankwamen zat zo'n beetje de hele lobby vol met mensen in sportieve outfits. Daar bedoel ik hardloop outfits mee, incl zeer korte broeken. Dat is namelijk zo lekker handig als je gaat rijden, maar niet heus. Zeker als je een beetje gaat zweten gaat dat echt onwijs schuren tegen het leer van de zadelfenders, maar ja dat is niet ons probleem. Ik had mijn rijbroek meegenomen en Maarten een lange broek dus wij waren goed voorbereid. Gelukkig gingen al die andere mensen de halve dag trip doen dus waren wij lekker mijn z'n 2en en de gids.

We gingen rijden in de Red Canyon is onderdeel van het Dixie national forest, maar ziet er eigenlijk qua rotsformaties hetzelfde uit als in Bryce, dus met kliffen en hoodoo's. In het begin reden we nog over de dirtroad en later gingen we de rotsige rivierbedding in. Aan beide kanten torende de rode rotsformaties boven ons uit, er was van alles te zien en de temperatuur was hier al best hoog. Gedurende dit rit werd het landschap anders, eerst kwamen er witte stenen en meer reguliere bergen, ook werd het steeds bossiger. Dat was erg fijn want dan konden we in de schaduw rijden en dan was het goed te doen. De ondergrond was doorgaans goed en hard, maar op sommige plekken liepen we gewoon over kiezel / rots paden. Gelukkig voor de paarden hadden ze wel ijzers, anders zouden de hoeven echt binnen no-time veel te kort gesleten zijn.
Na het bossige stuk gingen we langzaam weer omhoog, hier zagen we weer rode rotsformaties en werd het meer woestijnachtig en ging ook de temperatuur weer omhoog. Na dit hete stuk hadden we pauze. We bonden de paarden aan een paal, haalde onze lunchpakketen uit de zadeltassen zochten een plekje in de schaduw. Er was zelfs een toiletgebouw dus ik hoefde niet eens in de bush te plassen.

Gedurende de middag kwamen er steeds meer zeer donker grijze wolken boven de canyon en onze gids had via zijn radio al contact met de basis, hij dacht dat het wellicht niet verstandig was om de middagrit door te laten gaan. Deze rit gaat over Thunder mountain (hoe toepasselijk) over een rim naar de top en terug. De grond in deze omgeving zit vol met ijzer en trekt daarom bliksem aan.
Onze terugreis ging voor een gedeelte door de rivierbedding, wat opzich niet erg is zolang het niet gaat regenen. Omdat het zomer is zijn de regenbuien hier vaak erg heftig, het water zakt niet in de grond en kan dus maar 1 kant op en dat is naar beneden. Op die manier ontstaan er flashfloods, deze ontstaan vrij plotseling en schijnen nogal heftig te zijn. Je wilt dus niet in de rivier zijn op dat moment. Gelukkig bleef te droog. De terugrit ging vrij snel. We hebben nog een prachtig uitzicht gehad op Mount Dutton en omdat er regen in de lucht hing was het lekker aan het waaien, dat was erg prettig.

Ik had een gaited-walking-horse, zwartbont. Dit is schijnbaar een paardenras dat gefokt wordt om heel heel snel te kunnen stappen, dat was erg fijn. Maarten had voor de verandering geen ezel maar een echte quarterhorse alleen deze had wat opstart problemen. Omdat zij ontzettend traag stapte moest Maarten haar steeds aandraven en dat is natuurlijk heel vermoeiend. Na een praatje met het paard ging het een stuk beter en liep ze beter door.
Het was een leuke dag!

Nadat we terugkwamen zijn we een dutje gaan doen en daarna zijn we uiteten gegaan bij Fosters steakhouse. De steaks waren echt heel goed en we zitten ook allebei erg vol.

Morgen gaan we naar de Grand Canyon en daar gaan we wel kamperen.