Dag 16 Yosemity NP, Tamarack Flats en zwemmen
Blijf op de hoogte en volg Melanie
02 Augustus 2016 | Verenigde Staten, Lee Vining
Dag 16 Yosemity NP, Tamarack Flats en zwemmen
Vanmorgen bij de tent ontbeten en lunch gemaakt. Vandaag staat er weer een wandeling op het programma. Nadat we de benodigde spullen in de auto hadden geladen zijn we het park ingereden richting visitor center. We willen vanavond een wandeling gaan doen met de ranger over vleermuizen, maar dat is een flink stuk verderop en dus willen we onderweg wat leuke dingen mee pakken. De vrouw bij het visitor center gaf ons een kaartje van het middenste gedeelte van het park en gaf de nodige tips. Zo ook voor een wandeling naar de India dome. Daar is de enige arch (natuurlijk boog van rotsen) in het park en je hebt er schijnbaar een mooi uitzicht.
We reden ongeveer een halfuurtje tot we bij de juiste parkeerplaats aan kwamen. Vanaf de eerste meter ging het pad gelijk vrij stijl naar beneden. Opzich niet erg maar dat houdt dus in dat we terug het laatste stuk flink stijl omhoog moeten. We daalden ongeveer een kilometer en toen werd het relatief vlak. Het bos was hier anders dan waar we eerder hadden gewandeld, heel ruig met veel oude bomen en omgevallen bomen. Ook lagen er her en der bomen die helemaal tot poeder waren vermalen door termieten. Het pad was relatief goed en we moesten 3 keer een klein beekje over totdat we bij een splitsing kwamen. Daar gingen we links en het pad begon langzaam wat te stijgen. Na een tijdje kwamen we bij een mooi uitzichtpunt. We waren ondertussen al behoorlijk gehavend want het was warm en de wandeling best pittig. We besloten daar even te rusten en te kijken hoe we het laatste stuk moesten lopen. Het bleek nog 2 mijl verder te zijn, alleen maar omhoog. We vonden het mooi geweest en besloten maar om te keren en dat was achteraf een goede beslissing. Via hetzelfde pad liepen we terug naar de auto. Al eerder dan ik op de heenweg had gemerkt ging het als best snel valsplat omhoog. Dat in combinatie met de hitte en de hoogte waarop we zaten (ijle lucht) maakte het dat we echt nog even moesten gaan zitten voordat we aan de stijle laatste kilometer begonnen. Na een kwartiertje rust en even wat eten en drinken begonnen we aan de finale. Ook andere wandelaars hadden zichtbaar moeite dus dat verzachtte de pijn iets en als een stoomlocomotief klommen we gestaan de berg op. Eenmaal bij de auto slingerde we de airco op hoog om af te koelen.
Na een plaspauze stapten we in en reden we een stukje verder richting White Wolf camp. Hier zou een winkeltje moeten zitten en een restaurant. Die laatste was wegens verbouwing gesloten dus we kochten een ijsje bij het winkeltje. Daarna wilde ik graag naar Yosemite Creek, want dat kon je alleen bereiken via een dirt road en het leek me een mooie plek om langs de kreek even te gaan chillen. De weg begon met gloednieuw asfalt maar dat hield snel op en het verwanderde in een super slechte bergweg met veel gaten. We zaten te schudden in onze pickup ondanks dat we stapvoets reden. Onderweg kwamen ons 2 personen auto's tegemoet. Die moeten helemaal gek zijn om zo die weg op te gaan. Eenmaal onderin bij de kreek bleek er nauwelijks water in te staan en het was er erg heet. Geen geschikte plaats om te chillen, dus we besloten om maar weer om te keren en ditmaal een half uur lang omhoog te hobbelen. Boven bij de mainroad waren we ruim een uur verder en eigenlijk niets opgeschoten maar wel weer een ervaring rijker. We reden door naar Tamarack Flat, de plaats waar de avondwandeling zo beginnen. Onderweg zouden we nog een meer tegenkomen, dus misschien konden we daar nog even neerstrijken. Helaas bleek dat ook tegen te vallen, want het meer was niet veel meer dan een stinkende kikkerpoel. Dus we reden verder naar Tamarack. Daar zat ook een benzinepomp dus we wilden daar wat te eten halen als avond eten.
Na een half uurtje rijden op de main road kwamen we bij de pomp aan. Ze verkochten van alles maar niets wat echt geschikt was voor avondeten. We waren er allebei ondertussen wel klaar mee en waren echt wel toe aan een dutje. We besloten maar terug te rijden richt ons kamp. Het was misschien zonde van de tijd en de brandstof, maar ach we hebben we mooie dingen gezien onderweg. Na zo'n 45min rijden kwamen we bij een relatief groot meer met 2 stranden. Dit was de oase waar we aan toe waren en we parkeerden de auto en zochten een mooi plekje op een grote rots waar zon was voor Mel en waar ik makkelijk het water in kon. Het was er heerlijk. Na even gelegen te hebben ging ik het water in. Het was even doorkomen, maar goed te doen. Midden in het meer leek een rotsje boven het water uit te steken dus Mel vroeg of ik daarheen wilde zwemmen. Prima als jij een foto maakt. Ik zwom zo'n 100 meter en het bleek een afgeknakte boom te zijn. Blijkbaar vanuit de tijd dat het meer er nog niet was of zo. Het lukte me om er op te klimmen en te gaan staan en Mel maakte de foto. Nadat ik weer aan wal was hebben we zo'n 1,5 uur in het late middag zonnetje liggen chillen op die rots. Toen de zon weg was reden we terug richting ons kamp.
Na 20 min reden we ons kamp voorbij om even te gaan tanken in Lee Vining. Bij de Mobil zat ook een restaurantje waar we de dag ervoor hele goede grill luchten hadden geroken dus we besloten daar te gaan eten. We bestelden allebei een burger met friet. Het eten was niet heel duur en toen we het geserveerd kregen bleek het een flinke burger te zijn met behoorlijk wat friet. Het smaakte heerlijk en er was zowaar ook nog wifi!! Na het eten nog even gezeten om wat te appen en facebook te bekijken en toen terug richting ons kamp. Daar aangekomen maakte ik snel een fikkie want Mel had trek in chocomel. Nadat het vuur op temperatuur was de pan melk erin gezet en een minuut of 10 later hadden we kokende melk. Nadat Mel haar choco op had wilde we nog een night drive gaan doen in het park aangezien je daar ook 's nachts in kan.
Het was ondertussen 21.30 en stik donker en rustig reed ik weer de bergweg op richting de ingang van het park. Bij de ingang aangekomen was het huisje van de portier leeg maar de slagboom open dus we reden naar binnen. Vrij snel daarna zag ik rechts van de weg in het bos een hert staan. Jammer genoeg zag Mel hem niet en er reed inmiddels iemand achter mij dus ik kon niet stoppen en achteruit. We wilden vanaf de hoofdweg en dirt road in richting de stables want dat leek ons een mooi rustig weggetje dus meer kans om dieren te spotten dachten we. We reden de weg in en zagen al snel de zwaailampen van de ranger in de verte en omdat we niets verdacht wilde worden van stropen of zo met onze zaklampen keerde we de auto en reden we terug.
Iets verderop in het park bij de Meadows zag Mel ineens een coyote vlak naast de weg. Ik kon nu gelukkig stoppen en we keken hoe het dier rustig op zo'n 15m van ons bij een geparkeerde auto aan het snuffelen was en daarna weer het veld in trok. Na een seconde of 30 hoorde hij waarschijnlijk iets en spurte weg het veld in en jammer genoeg kwam hij niet terug. We reden iets verder en zagen dat diverse mensen een nachtwandeling deden. Wij besloten dat ook te gaan doen en parkeerde de auto. Na een kwartietje lopen vond ik het toch best eng want we hadden de bearspray niet bij ons en mijn zaklamp scheen niet heel ver. Dit en de donkere omgeving met de aanwezigheid van beren gaf mij geen vertrouwd gevoel en ik wilde graag terug. Nadat we weer in de auto zaten reden we stapvoets terug en bij de openplekken waar we wild verwachten stopten we om met de zaklamp en de auto het veld in te schijnen. Jammer genoeg was er niets te zien, behalve dan heel veel sterren. Doordat het daar zo donker is kon je heel mooi de melkweg zien en ik schat wel duizend sterren. En nadat we weer de gate gepaseerd waren ging de snelheid omhoog en reden we terug richting onze camping. Het was ondertussen rond middernacht dus mooie tijd om te gaan slapen. Ondanks dat het midden van de dag een beetje gekloot was hebben we de dag wel super afgesloten met onze chillsessie bij het meer en de nightdrive die toch geslaagd was ondanks dat we niet heel veel hadden gezien.
Vanmorgen bij de tent ontbeten en lunch gemaakt. Vandaag staat er weer een wandeling op het programma. Nadat we de benodigde spullen in de auto hadden geladen zijn we het park ingereden richting visitor center. We willen vanavond een wandeling gaan doen met de ranger over vleermuizen, maar dat is een flink stuk verderop en dus willen we onderweg wat leuke dingen mee pakken. De vrouw bij het visitor center gaf ons een kaartje van het middenste gedeelte van het park en gaf de nodige tips. Zo ook voor een wandeling naar de India dome. Daar is de enige arch (natuurlijk boog van rotsen) in het park en je hebt er schijnbaar een mooi uitzicht.
We reden ongeveer een halfuurtje tot we bij de juiste parkeerplaats aan kwamen. Vanaf de eerste meter ging het pad gelijk vrij stijl naar beneden. Opzich niet erg maar dat houdt dus in dat we terug het laatste stuk flink stijl omhoog moeten. We daalden ongeveer een kilometer en toen werd het relatief vlak. Het bos was hier anders dan waar we eerder hadden gewandeld, heel ruig met veel oude bomen en omgevallen bomen. Ook lagen er her en der bomen die helemaal tot poeder waren vermalen door termieten. Het pad was relatief goed en we moesten 3 keer een klein beekje over totdat we bij een splitsing kwamen. Daar gingen we links en het pad begon langzaam wat te stijgen. Na een tijdje kwamen we bij een mooi uitzichtpunt. We waren ondertussen al behoorlijk gehavend want het was warm en de wandeling best pittig. We besloten daar even te rusten en te kijken hoe we het laatste stuk moesten lopen. Het bleek nog 2 mijl verder te zijn, alleen maar omhoog. We vonden het mooi geweest en besloten maar om te keren en dat was achteraf een goede beslissing. Via hetzelfde pad liepen we terug naar de auto. Al eerder dan ik op de heenweg had gemerkt ging het als best snel valsplat omhoog. Dat in combinatie met de hitte en de hoogte waarop we zaten (ijle lucht) maakte het dat we echt nog even moesten gaan zitten voordat we aan de stijle laatste kilometer begonnen. Na een kwartiertje rust en even wat eten en drinken begonnen we aan de finale. Ook andere wandelaars hadden zichtbaar moeite dus dat verzachtte de pijn iets en als een stoomlocomotief klommen we gestaan de berg op. Eenmaal bij de auto slingerde we de airco op hoog om af te koelen.
Na een plaspauze stapten we in en reden we een stukje verder richting White Wolf camp. Hier zou een winkeltje moeten zitten en een restaurant. Die laatste was wegens verbouwing gesloten dus we kochten een ijsje bij het winkeltje. Daarna wilde ik graag naar Yosemite Creek, want dat kon je alleen bereiken via een dirt road en het leek me een mooie plek om langs de kreek even te gaan chillen. De weg begon met gloednieuw asfalt maar dat hield snel op en het verwanderde in een super slechte bergweg met veel gaten. We zaten te schudden in onze pickup ondanks dat we stapvoets reden. Onderweg kwamen ons 2 personen auto's tegemoet. Die moeten helemaal gek zijn om zo die weg op te gaan. Eenmaal onderin bij de kreek bleek er nauwelijks water in te staan en het was er erg heet. Geen geschikte plaats om te chillen, dus we besloten om maar weer om te keren en ditmaal een half uur lang omhoog te hobbelen. Boven bij de mainroad waren we ruim een uur verder en eigenlijk niets opgeschoten maar wel weer een ervaring rijker. We reden door naar Tamarack Flat, de plaats waar de avondwandeling zo beginnen. Onderweg zouden we nog een meer tegenkomen, dus misschien konden we daar nog even neerstrijken. Helaas bleek dat ook tegen te vallen, want het meer was niet veel meer dan een stinkende kikkerpoel. Dus we reden verder naar Tamarack. Daar zat ook een benzinepomp dus we wilden daar wat te eten halen als avond eten.
Na een half uurtje rijden op de main road kwamen we bij de pomp aan. Ze verkochten van alles maar niets wat echt geschikt was voor avondeten. We waren er allebei ondertussen wel klaar mee en waren echt wel toe aan een dutje. We besloten maar terug te rijden richt ons kamp. Het was misschien zonde van de tijd en de brandstof, maar ach we hebben we mooie dingen gezien onderweg. Na zo'n 45min rijden kwamen we bij een relatief groot meer met 2 stranden. Dit was de oase waar we aan toe waren en we parkeerden de auto en zochten een mooi plekje op een grote rots waar zon was voor Mel en waar ik makkelijk het water in kon. Het was er heerlijk. Na even gelegen te hebben ging ik het water in. Het was even doorkomen, maar goed te doen. Midden in het meer leek een rotsje boven het water uit te steken dus Mel vroeg of ik daarheen wilde zwemmen. Prima als jij een foto maakt. Ik zwom zo'n 100 meter en het bleek een afgeknakte boom te zijn. Blijkbaar vanuit de tijd dat het meer er nog niet was of zo. Het lukte me om er op te klimmen en te gaan staan en Mel maakte de foto. Nadat ik weer aan wal was hebben we zo'n 1,5 uur in het late middag zonnetje liggen chillen op die rots. Toen de zon weg was reden we terug richting ons kamp.
Na 20 min reden we ons kamp voorbij om even te gaan tanken in Lee Vining. Bij de Mobil zat ook een restaurantje waar we de dag ervoor hele goede grill luchten hadden geroken dus we besloten daar te gaan eten. We bestelden allebei een burger met friet. Het eten was niet heel duur en toen we het geserveerd kregen bleek het een flinke burger te zijn met behoorlijk wat friet. Het smaakte heerlijk en er was zowaar ook nog wifi!! Na het eten nog even gezeten om wat te appen en facebook te bekijken en toen terug richting ons kamp. Daar aangekomen maakte ik snel een fikkie want Mel had trek in chocomel. Nadat het vuur op temperatuur was de pan melk erin gezet en een minuut of 10 later hadden we kokende melk. Nadat Mel haar choco op had wilde we nog een night drive gaan doen in het park aangezien je daar ook 's nachts in kan.
Het was ondertussen 21.30 en stik donker en rustig reed ik weer de bergweg op richting de ingang van het park. Bij de ingang aangekomen was het huisje van de portier leeg maar de slagboom open dus we reden naar binnen. Vrij snel daarna zag ik rechts van de weg in het bos een hert staan. Jammer genoeg zag Mel hem niet en er reed inmiddels iemand achter mij dus ik kon niet stoppen en achteruit. We wilden vanaf de hoofdweg en dirt road in richting de stables want dat leek ons een mooi rustig weggetje dus meer kans om dieren te spotten dachten we. We reden de weg in en zagen al snel de zwaailampen van de ranger in de verte en omdat we niets verdacht wilde worden van stropen of zo met onze zaklampen keerde we de auto en reden we terug.
Iets verderop in het park bij de Meadows zag Mel ineens een coyote vlak naast de weg. Ik kon nu gelukkig stoppen en we keken hoe het dier rustig op zo'n 15m van ons bij een geparkeerde auto aan het snuffelen was en daarna weer het veld in trok. Na een seconde of 30 hoorde hij waarschijnlijk iets en spurte weg het veld in en jammer genoeg kwam hij niet terug. We reden iets verder en zagen dat diverse mensen een nachtwandeling deden. Wij besloten dat ook te gaan doen en parkeerde de auto. Na een kwartietje lopen vond ik het toch best eng want we hadden de bearspray niet bij ons en mijn zaklamp scheen niet heel ver. Dit en de donkere omgeving met de aanwezigheid van beren gaf mij geen vertrouwd gevoel en ik wilde graag terug. Nadat we weer in de auto zaten reden we stapvoets terug en bij de openplekken waar we wild verwachten stopten we om met de zaklamp en de auto het veld in te schijnen. Jammer genoeg was er niets te zien, behalve dan heel veel sterren. Doordat het daar zo donker is kon je heel mooi de melkweg zien en ik schat wel duizend sterren. En nadat we weer de gate gepaseerd waren ging de snelheid omhoog en reden we terug richting onze camping. Het was ondertussen rond middernacht dus mooie tijd om te gaan slapen. Ondanks dat het midden van de dag een beetje gekloot was hebben we de dag wel super afgesloten met onze chillsessie bij het meer en de nightdrive die toch geslaagd was ondanks dat we niet heel veel hadden gezien.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
