Zapata National Park
Blijf op de hoogte en volg Melanie
12 Augustus 2013 | Cuba, Playa Larga
Dag 9 Zappata National Park
Vanochtend ging om 8 uur de wekker, we zouden om 9 uur opgehaald worden door de gids dus zodoende moesten we er vroeg uit. Tot onze verbazing sprak onze gids Daniël ontzettend goed Engels, wat alles veel makkelijker maakte. Hij is bij ons in de auto gestapt en toen zijn we vertrokken.
De eerste stop Cueva de los Peches, dit is een ondergelopen grot. Het dak van de grot is ingestort waardoor er een soort meertje is ontstaan. Dit staat nog in verbinding met de zee door allerlei kleine tunneltjes en daarom zaten er ook heel veel mooie en inmiddels grote zee vissen in het water. Deze grot is de diepste van Cuba, 71 meter diep en heeft ook allerlei gangen, je kunt hier dan ook grotduiken als je dat zou willen. Toen we terug liepen naar de auto trok onze gids ineens zijn telefoon, dus wij dachten hij zal toch niet zo’n ongeïnteresseerde gids zijn die gaat lopen klooien met zijn telefoon. Maar niets bleek minder waar. Hij had een vogel gespot en wilde deze lokken door vogelgeluiden op zijn mobiel. Dit was erg grappig om te zien, Daniël liep van links naar rechts met zijn telefoon in de lucht om de vogel zo tevoorschijn te krijgen dat wij hem ook konden zien. Het bleek de nationale Cubaanse vogel te zijn. Voordat we naar de auto gingen liepen we nog even naar het kleine baaitje, het water is hier spiegelglad en je kunt de bodem zo zien. Ook waren er heel veel verschillende soorten / maten vissen. Dit was echt leuk om te zien.
Voor de volgende stop moesten we onze lange mouwen aan, onszelf helemaal insprayen met muggenspul en toen konden we gaan. We gingen het moeras is. Het Peninsula de Zapata is niet alleen het grootste aaneengesloten moerasgebied van Cuba, maar van alle Caribische eilanden. Op een oppervlakte van 4230 km2 leven nog geen 8000 mensen, wat het schiereiland een van de dunstbevolkte regios van Cuba maakt. De mangrovebossen zijn nog onaangetast waardoor de flora en fauna zich heeft kunnen ontwikkelen en er grote diversiteit is. Er zijn hier meer dan 900 plantensoorten en bijna 200 vogelsoorten. Onze gids heeft een heel scherp oog en heeft ons verschillende kleine vogels laten zien. We werden wel helemaal gek van alle muggen maar uiteindelijk was de eindbestemming de moeite wel waard. Ook hier was een grot waar door erosie het dak is ingestort en het nu een soort meertje is. Ook hier zwommen verschillende vissen maar ook veel schildpadden en krabben. Ook hadden zwaluwen hun nest tegen de rotswand aan gemaakt. Het was een prachtige plek (helemaal als je de muggen wegdacht). Maarten en Daniël zijn hier gaan snorkelen en kwamen na korte tijd terug met een schildpad en een grote witte krab in de hand. Die konden dus mooi op de foto worden gezet.
Ook heeft Daniël verschillende krabben onder stenen vandaan gepulkt om ons het verschil in kleur te kunnen laten zien en het verschil tussen een mannetje en een vrouwtje.
Het leuke aan deze wandeling was dat het wel een begaanbare route was maar er geen pad oid was aangelegd, waardoor je voor je gevoel echt een jungle tocht aan het maken was. Daniël vertelde tijdens het lopen van alles over de planten, het gesteente en verschillende dieren. Voordat we terug gingen naar de auto gingen we nog naar een grot die onderwater staat en je alleen van binnen kan zien als je gaat duiken. Deze grot is 25 meter diep maar heeft iets van 200 meter tunnels waar je in kunt. Het bijzondere aan deze grot is dat er een vissoort leeft die nergens anders op de wereld bestaat. Ook zit er een gat in het ‘plafond’ van de grot en als het 13.00 is dan schijnt de zon er zo in dat je helemaal tot de bodem kunt kijken. Wij stonden te kijken en Daniël gooide een steen in het water en toen zagen we pas dat wat wij dachten wat reflectie was, eigenlijk rotswand is. Je kunt bijna de bodem zien, zo helder is dat water.
De laatste stop was echt heel cool. We gingen naar een grot waar een grote vleermuiskolonie is. Het bijzondere aan deze vleermuizen is dat ze alleen maar blaadjes eten en er is maar één soort in de wereld bekend die dat doet. We moesten via een spleet tussen 2 rotsen een trapje af en dan kwam je in de grot. We hadden een zaklamp gekregen en toen we beneden kwamen bleek de grot half onder water te staan. Het water was kraakhelder en er zwommen ook kleine visjes in. Toen we de grot rondschenen, werd onze gids erg enthousiast, er bleek een pigme owl te zitten, een van de kleinste uilen soorten van Cuba. Het beestje was erg mooi om te zien. Ook zat het plafond vol met vleermuizen, je hoorde ze rondfladderen wat wel een spannend geluidseffect gaf.
Na deze stop zijn we terug gereden. Omdat het paar seizoen is voor de krabben steken ze de weg over van de zee het moeras in. Dat betekent dus dat de hele weg vol is met krab, van hele kleine tot krabben groot genoeg om je een lekke band te bezorgen. Gelukkig kunnen deze beesten erg snel rennen dus kwam het goed.
We hebben onze gids thuis afgezet en zijn een broodje gaan eten bij de tiki bar. Daarna zijn we terug gegaan naar het strandje om te snorkelen. Jammergenoeg was de zee best ruig geworden en kon je niet zomaar meer de vissen zien. Ik ben wel met mijn band in de zee geweest maar na een tijdje ben ik toch maar in de zon gaan zitten zodat Maarten nog een poging tot snorkelen kon doen.
We hebben weer bij onze homestay gegeten en gaan op tijd naar bed omdat we erg morgen op tijd uit gaan, zodat we in een gladde zee kunnen snorkelen.
Vanochtend ging om 8 uur de wekker, we zouden om 9 uur opgehaald worden door de gids dus zodoende moesten we er vroeg uit. Tot onze verbazing sprak onze gids Daniël ontzettend goed Engels, wat alles veel makkelijker maakte. Hij is bij ons in de auto gestapt en toen zijn we vertrokken.
De eerste stop Cueva de los Peches, dit is een ondergelopen grot. Het dak van de grot is ingestort waardoor er een soort meertje is ontstaan. Dit staat nog in verbinding met de zee door allerlei kleine tunneltjes en daarom zaten er ook heel veel mooie en inmiddels grote zee vissen in het water. Deze grot is de diepste van Cuba, 71 meter diep en heeft ook allerlei gangen, je kunt hier dan ook grotduiken als je dat zou willen. Toen we terug liepen naar de auto trok onze gids ineens zijn telefoon, dus wij dachten hij zal toch niet zo’n ongeïnteresseerde gids zijn die gaat lopen klooien met zijn telefoon. Maar niets bleek minder waar. Hij had een vogel gespot en wilde deze lokken door vogelgeluiden op zijn mobiel. Dit was erg grappig om te zien, Daniël liep van links naar rechts met zijn telefoon in de lucht om de vogel zo tevoorschijn te krijgen dat wij hem ook konden zien. Het bleek de nationale Cubaanse vogel te zijn. Voordat we naar de auto gingen liepen we nog even naar het kleine baaitje, het water is hier spiegelglad en je kunt de bodem zo zien. Ook waren er heel veel verschillende soorten / maten vissen. Dit was echt leuk om te zien.
Voor de volgende stop moesten we onze lange mouwen aan, onszelf helemaal insprayen met muggenspul en toen konden we gaan. We gingen het moeras is. Het Peninsula de Zapata is niet alleen het grootste aaneengesloten moerasgebied van Cuba, maar van alle Caribische eilanden. Op een oppervlakte van 4230 km2 leven nog geen 8000 mensen, wat het schiereiland een van de dunstbevolkte regios van Cuba maakt. De mangrovebossen zijn nog onaangetast waardoor de flora en fauna zich heeft kunnen ontwikkelen en er grote diversiteit is. Er zijn hier meer dan 900 plantensoorten en bijna 200 vogelsoorten. Onze gids heeft een heel scherp oog en heeft ons verschillende kleine vogels laten zien. We werden wel helemaal gek van alle muggen maar uiteindelijk was de eindbestemming de moeite wel waard. Ook hier was een grot waar door erosie het dak is ingestort en het nu een soort meertje is. Ook hier zwommen verschillende vissen maar ook veel schildpadden en krabben. Ook hadden zwaluwen hun nest tegen de rotswand aan gemaakt. Het was een prachtige plek (helemaal als je de muggen wegdacht). Maarten en Daniël zijn hier gaan snorkelen en kwamen na korte tijd terug met een schildpad en een grote witte krab in de hand. Die konden dus mooi op de foto worden gezet.
Ook heeft Daniël verschillende krabben onder stenen vandaan gepulkt om ons het verschil in kleur te kunnen laten zien en het verschil tussen een mannetje en een vrouwtje.
Het leuke aan deze wandeling was dat het wel een begaanbare route was maar er geen pad oid was aangelegd, waardoor je voor je gevoel echt een jungle tocht aan het maken was. Daniël vertelde tijdens het lopen van alles over de planten, het gesteente en verschillende dieren. Voordat we terug gingen naar de auto gingen we nog naar een grot die onderwater staat en je alleen van binnen kan zien als je gaat duiken. Deze grot is 25 meter diep maar heeft iets van 200 meter tunnels waar je in kunt. Het bijzondere aan deze grot is dat er een vissoort leeft die nergens anders op de wereld bestaat. Ook zit er een gat in het ‘plafond’ van de grot en als het 13.00 is dan schijnt de zon er zo in dat je helemaal tot de bodem kunt kijken. Wij stonden te kijken en Daniël gooide een steen in het water en toen zagen we pas dat wat wij dachten wat reflectie was, eigenlijk rotswand is. Je kunt bijna de bodem zien, zo helder is dat water.
De laatste stop was echt heel cool. We gingen naar een grot waar een grote vleermuiskolonie is. Het bijzondere aan deze vleermuizen is dat ze alleen maar blaadjes eten en er is maar één soort in de wereld bekend die dat doet. We moesten via een spleet tussen 2 rotsen een trapje af en dan kwam je in de grot. We hadden een zaklamp gekregen en toen we beneden kwamen bleek de grot half onder water te staan. Het water was kraakhelder en er zwommen ook kleine visjes in. Toen we de grot rondschenen, werd onze gids erg enthousiast, er bleek een pigme owl te zitten, een van de kleinste uilen soorten van Cuba. Het beestje was erg mooi om te zien. Ook zat het plafond vol met vleermuizen, je hoorde ze rondfladderen wat wel een spannend geluidseffect gaf.
Na deze stop zijn we terug gereden. Omdat het paar seizoen is voor de krabben steken ze de weg over van de zee het moeras in. Dat betekent dus dat de hele weg vol is met krab, van hele kleine tot krabben groot genoeg om je een lekke band te bezorgen. Gelukkig kunnen deze beesten erg snel rennen dus kwam het goed.
We hebben onze gids thuis afgezet en zijn een broodje gaan eten bij de tiki bar. Daarna zijn we terug gegaan naar het strandje om te snorkelen. Jammergenoeg was de zee best ruig geworden en kon je niet zomaar meer de vissen zien. Ik ben wel met mijn band in de zee geweest maar na een tijdje ben ik toch maar in de zon gaan zitten zodat Maarten nog een poging tot snorkelen kon doen.
We hebben weer bij onze homestay gegeten en gaan op tijd naar bed omdat we erg morgen op tijd uit gaan, zodat we in een gladde zee kunnen snorkelen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
