dag 14 Goldpoint naar Yosemity NP

Dag 14 Goldpoint naar Yosemity N.P.

Nadat we lekker geslapen hadden in onze goudszoekers ' hut' is Maarten voor het ontbijt nog even een rondje gaan lopen om wat foto's te maken. Ook had Maarten nog een kaartspel bij de saloon gelegd met een boodschap van ons op de schoppen aas.
Ook overdag ziet het erg erg gaaf uit. Het ontbijt was erg uitgebreid; toast, bacon, eieren, verse meloen, sap en koffie/ thee. Het was allemaal ruim voldoende en na het ontbijt kregen we nog wat te drinken voor onderweg en een zakje met brownies toegestopt. Deze waren echt super lekker.
Maarten had even met Herb overlegd en we zouden niet via de gewone weg gaan maar via een dirtroad die dwars door de woestijn liep, het kon niet missen want het was 1 rechte lijn. Door deze route te nemen hebben we 8 mile afgekort. Onderweg hebben we nog wat herten gezien die grasjes in de dorre woestijn aan het zoeken waren.
Aan het einde van deze weg kwam een bergpas, de uitzichten en de natuur waren erg mooi, maar omdat het nogal een kronkelige weg met veel haarspeldbochten was ging het wel erg langzaam. Onderweg kwamen we over de Gilbert summit, hier zijn we even gestopt om een foto te maken.
Na de bergweg hebben we even getankt in Bishop en daarna zijn we doorgereden naar Lee Vining, dat is het dorpje aan de oostkan t van Yosemity je kunt via de Togapas het park binnen rijden.
We hadden nog geen overnachting geboekt hier omdat de campings met een first-come-first- serve systeem werken kon dat dus niet. Ook wilde we niet zomaar veel te veel betalen voor een motel. Dus zijn we naar het visitors centre gereden om te vragen of er nog plek was in het park en om vast een kaart te vragen. We hebben een hele uitleg gekregen over beren. We moeten alles waar een luchtje aan zit in de bearbox stoppen. Dus niet alleen het eten maar ook shampoo, creme en zelfs lipbalsem. Anders bestaat er een grote kans dat een beer je tent of je auto inkomt. Schijnbaar zijn ze zo sterk dat ze met hun klauwen zo door de deur van je auto heen kunnen en deze eraf trekken. De man bij de VC had ook een wandelkaart gegeven en het een en ander aangegeven op de kaart, ook zei hij dat er nog plek was op de camping van Tuolumne Meadows.
Dus wij zijn in de auto gesprongen en via de Tiogapas naar het park gereden. De pas gaat door de bergen heen ter hoogte van 8000-9000 feet dat is ong 3 km hoog. Echt ontzettend gaaf, de weg loopt langs de afgrond, op de gletsjers ligt eeuwige sneeuw en dan kom je de bocht om en zie je het ene na het andere schilderachtige meertje omringd door een vallei met allerlei bomen. We stonden bijna een uur in de file om het park in te komen, beetje jammer maar op die manier konden we wel van het uitzicht genieten. Eenmaal bij de camping aangekomen werd ons gezegd dat we echt verkeerd geinformeerd waren want sinds 10.00 in de ochtend waren alle plekken al vergeven en dit gold voor alle campings in het park. Hij gaf wel wat alternatieven buiten het park aan en daar zijn we dan ook maar heen gegaan. De eerste 3 waar we gingen kijken waren bezet, tegen die tijd zakte de moed ons enizins in de schoenen. Maar gelukkig konden we bij Big Bend terecht. Dit is een hele stille camping in de vallei tussen de bergen, aan de rivier en vlakbij de waterval. Er is geen elektriciteit en je kunt er ook niet douchen enz, maar gelukkig hebben de rivier en kunnen we ons daarin wassen.

Nadat we ons kampje hebben opgezet zijn we weer terug gereden naar Lee Vining en hebben we wat boodschappen gedaan voor het avond eten. Natuurlijk hebben we alles in de koelbox zitten en die zit weer in de bearbox. Daarna ben ik in de hangmat een boekje gaan lezen en is Maarten met het vuur aan de slag gegaan. Maarten had een kunstig maaltje op tafel getoverd van Noodles, apart gebakken kip (zelf gemarineerd) en salade. Als toetje heeft hij melk gekook zodat ik warme chocomel had.
Daaran zijn we gaan slapen. Onze tent staat onder een groepje naaldbomen waardoor het nog donkerder is, voordeel daarvan is dat de zon ook niet in je tent staat.